Verbindingsdok (Zeebrugge)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Verbindingsdok is een dok in de haven van Zeebrugge. Het dok verbindt (zoals de naam zelf zegt) de dokken in de achterhaven. In het westen sluit het verbindingsdok aan op het Boudewijnkanaal. Ook het Noordelijk Insteekdok, het Zuidelijk Insteekdok en de Pierre Vandammesluis sluiten aan op dit dok. Het dok heeft dus voornamelijk een functie als verbindingsdok, slechts op een aantal plaatsen zijn kaaimuren waar boten aanmeren voorzien.

Over het westelijk uiteinde van dit dok lag tot 2022 een tijdelijke brug met één rijstrook en halverwege een draaiend gedeelte: de Zwankendammebrug. Deze brug werd ook wel de ICO-brug genoemd, omdat die voornamelijk gebruikt werd door het transport- en autobehandelingsbedrijf International Car Operators (ICO).[1] Ze werd gebouwd in opdracht van het havenbstuur MBZ door de firma Artes Depret, die ook instond voor het onderhoud. De brugdekken werden geleverd door het bedrijf Janson Bridging. In de loop van 2020 werd begonnen met de bouw van een definitieve brug met twee rijstroken, een voetpad en een fietspad. Deze nieuwe brug kreeg de naam Verbindingsbrug. Eind 2022 werd de Verbindingsbrug opengesteld voor het verkeer en werd de oude Zwankendammebrug afgebroken. Het centrale draaiende deel van de nieuwe brug heeft een doorvaartbreedte van 55 meter.[2]