Naar inhoud springen

Barkhauseneffect

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Addbot (overleg | bijdragen) op 15 mrt 2013 om 09:14. (Robot: Verplaatsing van 11 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q211518)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Onder het Barkhauseneffect, genoemd naar zijn ontdekker Heinrich Barkhausen, wordt het verschijnsel verstaan dat bij het aanleggen van een extern magneetveld bij ferromagnetische materialen de magnetische fluxdichtheid met kleine sprongetjes toeneemt. Het effect is te demonstreren door een spoel te wikkelen om een ferromagnetisch materiaal en die via een versterker aan te sluiten op een luidspreker. Als er nu een permanente magneet naar het ferromagnetische materiaal toe gebracht wordt, waardoor de magnetische veldsterkte toeneemt, is in de luidspreker een geknetter hoorbaar. De verklaring voor dit effect is dat de verschuiving van wanden tussen gebieden van gelijke magnetiseringsrichting, de zogenaamde gebieden van Weiss, met sprongen geschiedt.