Brontekst bekijken van Bristol Beaufort

{{Infobox gevechtsvliegtuig
| Naam=Bristol Beaufort Mk I
| Plaatje=Bristol Beaufort ExCC.jpg
| Rol=(Torpedo)bommenwerper
| Bemanning=4
| Eerstevlucht=15 oktober 1938
| Gebruik={{GB}}<br />{{AU}}<br />{{CA}}<br />{{NZ}}<br />{{ZA}}<br />{{TR}}
| Aantalgebouwd = 2080
| Lengte=13,59
| Spanwijdte=17,62
| Hoogte=3,79
| Vleugeloppervlak=46,73
| Leeggewicht=5930
| Startgewicht=9637
| Motor=2x Bristol Taurus VI 14-cilinder radiale motoren met 1130 [[Paardenkracht (eenheid)|pk]]
| Topsnelheid=426
| Actieradius=2575
| Dienstplafond=5032
| Boordgeschut=2x 7,7mm Vickers K mitrailleurs in een koepel op de romp en in de rechtervleugel, 1x naar achteren gerichte 7,7mm Browning mitrailleur onder de neus
| Bommen=Bommenlast van maximaal 454 kg intern en 227 kg extern of 1x half in de romp verzonken 726 kg of 965 kg [[torpedo (wapen)|torpedo]]
}}
De '''Bristol Beaufort''' was een tweemotorige [[Torpedo (wapen)|torpedo]][[bommenwerper]], ontworpen en geproduceerd door de [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] vliegtuigfabrikant [[Bristol Aeroplane Company]]. Het toestel was tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] in gebruik bij de [[Royal Air Force|RAF]] en de [[Royal Australian Air Force|Australische luchtmacht]].

==Ontwikkeling==
De van de [[Bristol Blenheim (bommenwerper)|Bristol Blenheim]] afgeleide Beaufort was van 1940 tot 1943 de standaard[[torpedobommenwerper]] van de Britse RAF. Bristol begon in 1935 aan de ontwerptekeningen en op 15 oktober 1938 maakte het met twee [[Bristol Aeroplane Company|Bristol]] Mercury-motoren uitgeruste [[prototype]] zijn eerste vlucht.<ref name=BEABB/> Omdat de RAF een vierkoppige bemanning wilde, wat het totale gewicht fors deed stijgen, vielen de prestaties echter tegen. Nadat verschillende motoren onder de loep waren genomen besloot men de 1130 pk sterke Bristol Taurus in te bouwen.

==Inzet en operaties==
Na uitgebreide proefvluchten nam het [[Coastal Command]] van de RAF in 1939 de Beaufort Mk I in gebruik. In augustus 1940 werden het No.22 en het No.42 Squadron met de Mk I uitgerust. Voor de [[Frankrijk|Franse]] en [[Nederland]]se kust wierpen deze toestellen [[zeemijn]]en af en vielen ze schepen aan. Op 6 april 1941 brachten Beauforts van beide squadrons de Duitse kruiser ''[[Gneisenau (slagschip)|Gneisenau]]'' in de haven van [[Brest (Frankrijk)|Brest]] zware schade toe. [[Kenneth Campbell]], een vlieger van het No.22 Squadron, werd voor zijn aandeel postuum onderscheiden.

In 1939 besloot men in Australië Beauforts voor de [[Royal Australian Air Force|Australische luchtstrijdkrachten]] te bouwen. Omdat het moeilijk was Taurus-motoren vanuit [[Engeland]] te exporteren, werden deze toestellen van in Australië vervaardigde [[Pratt & Whitney]] Twin Wasp-motoren voorzien.<ref name=BEABB/> De Australische Beaufort Mk VIII werd intensief gebruikt in de strijd tegen [[Japans Keizerrijk|Japan]].

In totaal werden er 2130 Beauforts gebouwd, de 700 Australische exemplaren inbegrepen. Hiervan waren er 1015 van het versie Beaufort Mk I en 520 exemplaren Beaufort VIII.<ref name=BEABB>{{en}} BAE Systems [https://www.baesystems.com/en/heritage/bristol-152-beaufort Heritage: Bristol Beaufort], geraadpleegd op 17 december 2019. [https://web.archive.org/web/20191217084542/https://www.baesystems.com/en/heritage/bristol-152-beaufort Gearchiveerd] op 17 december 2019.</ref>
==Bronnen==
* {{Aut|Francis Crosby}} ''Bommenwerpers - geïllustreerd historisch overzicht van de ontwikkeling van de bommenwerper''; Veltman Uitgevers, 2006
{{Appendix}}
{{Navigatie vliegtuigen Verenigd Koninkrijk Tweede Wereldoorlog}}
{{Commonscat|Bristol Beaufort}}

[[Categorie:Bommenwerper]]
[[Categorie:Brits vliegtuig in de Tweede Wereldoorlog]]
[[Categorie:Vliegtuig van Bristol]]