Brodmanngebied 8

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bitbotje (overleg | bijdragen) op 3 aug 2018 om 10:25. (→‎top: ringel-s is niet bèta, replaced: Groβhirnrinde → Großhirnrinde, removed: File: met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Zijaanzicht van de menselijke hersenen met de schorsvelden van Brodmann. Gebied 8 ligt in het bovendeel van de frontale kwab
Schematische beeld van de voornaamste visuele zenuwbanen. Het gebied in geel (onderdeel van circuit 2) toont het circuit dat de oogbewegingen en saccades aanstuurt. Cijfers slaan op gebieden van Brodmann

Brodmanngebied 8 of de area frontalis intermedia[1] is een gebied in de frontale kwabben van de hersenen. De histologische kenmerken zijn beschreven door de Duitse neuroanatoom Korbinian Brodmann. Vanwege zijn betrokkenheid bij het aansturen van willekeurige oogbewegingen is dit gebied ook bekend onder de naam frontaal oogveld (Engels: frontal eye field of FEF) of frontaal blikcentrum.[2] Het frontale blikcentrum ligt net voor de premotorische schors.[2][3]

Het frontale blikcentrum maakt deel uit een netwerk voor het aansturen van oogbewegingen, zoals de oculomotore neuronen (die de zenuwbanen naar de oogspieren aansturen), de colliculi superiores en de cortex parietalis posterior. Het frontale blikcentrum stuurt daarbij de colliculi superiores aan op twee manieren: a) het zendt een motorisch commando uit naar de colliculi superiores en b) het heft inhibitie van dezelfde gebied op, via een signaal naar de nucleus caudatus in de basale kernen.

Het frontale blikcentrum reguleert vooral de willekeurige oogbewegingen en saccades (oogsprongen), de colliculi superiores, de onvrijwillige of reflexmatige saccades. Output van beide gebieden convergeert in de oculumotore neuronenkernen in de hersenstam (in de afbeelding rechts aangeduid als 'oculomotor' gebied). Hierdoor kunnen deze systemen een soort onderlinge strijd aangaan, waarbij bijvoorbeeld het vrijwillige systeem het onvrijwillige systeem onderdrukt of afbreekt.

Een belangrijke bron van input voor het frontale blikcentrum is ten slotte de cortex parietalis posterior (area 7 in de afbeelding rechts). Dit gebied stuurt onder andere de visuele selectieve aandacht aan op posities in de ruimte. Volgens Mesulam bevatten het frontale blikcentrum een representatie waarop het oriënteren in de omgeving en exploratieve beweging in de omgeving gebaseerd is.

Literatuurverwijzingen

  1. Brodmann, K. (1909). Vergleichende Lokalisationslehre der Großhirnrinde in ihren Prinzipien dargestellt auf Grund des Zellenbaues. Leipzig: Verlag von Johann Ambrosius Barth.
  2. a b Wolters, E.C. & Groenenwegen, H.J. (1996). Neurologie. Structuur, functie en dysfunctie van het zenuwstelsel. Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum.
  3. Kahle, W., Steen, F.J. van der & Steen, J.C. van der (1996). Sesam Atlas van de anatomie. Deel 3: Zenuwstelsel en zintuigen. (13e druk). Baarn: Bosch & Keuning.
  • Mesulam, M.M. (1990). Large-scale neurocognitive networks and distributed processing for attention, language and memory. Annals of Neurology, 28,597-613.