Charles de Bruges de Gerpinnes
Charles Alexis Maurice de Bruges de Gerpinnes (Gerpinnes, 6 augustus 1769 - 2 februari 1836) was een Zuid-Nederlands edelman.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Charles de Bruges was een zoon van Guillaume-Benoît de Bruges, heer van Gerpinnes en Marie-Adrienne de Montpellier.
Hij trouwde in 1806 in Marchiennes met Eugénie de Cartier (1785-1810). Hij was een schoonbroer van baron Louis de Cartier d'Yves, industrieel, burgemeester van Yves-Gomezée en senator. Ze kregen een zoon.
- Amour de Bruges de Gerpinnes (1808-1882), burgemeester van Sart-Eustache, trouwde in 1834 in Mettet met Louise du Pont d'Adhérée (1814-1871), dochter van Perpète du Pont d'Ahérée, militair, industrieel en senator. Ze kregen twee zoons en twee dochters, waaronder Paul de Bruges de Gerpinnes (1843-1890), burgemeester van Sart-Eustache, provincieraadslid van Namen en senator. Hij woonde op het kasteel van Sart-Eustache.
Hij hertrouwde in 1813 in Gerpinnes met Marie-Joséphine d'Orjo (1787-1866). Ze kregen zes kinderen.
- Joseph de Bruges de Gerpinnes (1814-1878), burgemeester van Weillen, trouwde in 1840 in Weillen met Charlotte de Wilmet (1817-1881). Ze kregen een dochter, met afstammelingen tot heden.
- Charles de Bruges de Gerpinnes (1817-1902), trouwde in 1864 in Kersbeek-Miskom met Anastasie de Turck de Kersbeek (1828-1888), dochter van baron Emmanuel de Turck de Kersbeek. Ze kregen een zoon, maar zonder nakomelingen. Hij woonde op het kasteel van Gerpinnes.
De familie de Bruges doofde helemaal uit in 1944.
In 1816 werd De Bruges onder de naam de Bruges de Gerpinnes erkend in de erfelijke adel en benoemd in de Ridderschap van de provincie Henegouwen. Nergens wordt vermeld of hij enige activiteit uitoefende. Zijn voorvaders waren actief in de hoogovens als maître des forges, zodat het niet uitgesloten is dat Charles de Bruges ook deze activiteit uitoefende, of zo niet leefde hij van het fortuin dat zijn voorvaders hadden verworven. Hij bewoonde alvast het kasteel van Gerpinnes waarop vroeger de heerlijkheid Gerpinnes gestoeld was.
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- VAN DER ELST, 'De Bruges de Gerpinnes', in Intermédiaire des généalogistes, 1977.
- Françoise JACQUET-LADRIER, Inventaire des archives du château de Sars-Eustache, Rijksarchief Namen, Brussel, 1982.
- Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1985, Brussel, 1985.