Cubaanse tres

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Cubaanse tres

De Cubaanse tres is een Cubaans gitaarachtig muziekinstrument dat zijn relatieve bekendheid dankt aan de film Buena Vista Social Club van Wim Wenders. Tres betekent "drie" en verwijst naar de drie dubbelkorige snaren van het muziekinstrument.

In de film gaat Ry Cooder op zoek naar oude muzikanten die, door economische noodzaak gedreven, hun instrumenten min of meer aan de palmbomen hadden gehangen. Ry Cooder is in de ban van de oude Cubaanse volksmuziek, de son cubano, en reist door Cuba op zoek naar deze vergeten musici. Als hij ze vindt, als schoenpoetser of als bewaker van een fietsenstalling, blijkt het muzikale vuur nog niet gedoofd. In staat gesteld door hun Yankee weldoener blijken ze nog steeds wonderschone Cubaanse son voort te kunnen brengen.

In die Cubaanse son speelt de tres een grote rol. Het instrument is bespannen met drie (tres) paren van twee snaren. De buitenste snaarparen zijn gestemd in octaaf, het binnenste snaarpaar als priem, dat wil zeggen precies even hoog. Daar waar de gewone, Spaanse gitaar zich toelegt op een voornamelijk harmonisch-ritmische taak, omspeelt de tres de zangmelodie, speelt sterk gesyncopeerde akkoordgebonden patronen (zogenaamde gebroken akkoorden en toonladderfiguren) en heeft over het algemeen een belangrijke solistische rol in de muziek.

Daar waar de gitarist voor het onmisbare fundament zorgt, neemt de tresero (ook wel 'tresista' genoemd) de versiering voor z'n rekening.

Puerto Ricaanse tres[bewerken | brontekst bewerken]

Een variant op de Cubaanse tres is de Puerto Ricaanse tres. In plaats van drie koren van twee snaren (3 x 2), is het instrument voorzien van drie koren van drie snaren (3 x 3). Daardoor is klank van de Puerto Ricaanse tres voller en beter hoorbaar bij samenspel met andere instrumenten.