Curing compound

Curing compound (vrij vertaald een samengestelde stof met genezende werking) is een Engelstalige benaming die gebruikt wordt voor stoffen die betrokken zijn bij een uithardingsproces.

Betonconstructies

De benaming wordt onder meer geassocieerd binnen het vakgebied van de betonconstructies. Daar wordt het gebruikt voor een chemisch product die het uitdrogen van versgestort beton moet voorkomen. Het wordt pas aangebracht wanneer de bekisting verwijderd wordt, als het beton al een zekere sterkte heeft. Fysisch gezien zal de compound een dunne film over het betonoppervlak leggen, die de verdamping tegengaat.

Gepolierde beton

Vooral voor gepolierde beton wordt er gebruikgemaakt van curing compound nadat de beton opgeblonken is. Dit is om het vroegtijdig verdampen van het aanmaakwater uit het beton tegen te gaan. Curing compound bestaat voor industrievloeren in verschillende versies, zo heeft men transparante curing (kleurloos), curing met meer harsen in, die een gelere schijn heeft en een melkachtige curing, die meer in de wegenbouw gebruikt wordt.

De curing compound wordt meestal gespoten met een verstuiver op motor, zo kan men de curing gelijkmatig verstuiven. Echter door dat een gepolierde beton niet vlak genoeg is, zal het te veel gespoten curing in plassen samen lopen. Dit geeft de typische curingvlekken (plaatsen die niet voldoende uitgedroogd zijn)

De bedoeling is dat met door het verstuiven van curing compound een gesloten membraan op de vloer krijgt, zodat vroegtijdige uitdroging niet mogelijk is.

Indien men geen of onvoldoende curing compound spuit, zal een vroegtijdige verdamping van het aanmaakwater in het beton een differentiële krimp geven wat barstvorming tot gevolg heeft.

Composietmaterialen

Ook bij het uitharden van een composietmateriaal kan een soort van curing compound gebruikt worden.