Cyclonale circulatie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 84.81.35.158 (overleg) op 12 mrt 2019 om 20:21. (toegevoegd : is)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Cyclonale circulatie rond de lagedrukgebieden en anticyclonale circulatie rond de hogedrukgebieden ten noorden en zuiden van de evenaar.

Cyclonale circulatie of beweging is een stroming in dezelfde richting als de draairichting van de aarde. Dit komt voor bij zowel wind als bij zeestromen.

Bij luchtstromingen is sprake van cyclonale circulatie bij een lagedrukgebied. Op het noordelijk halfrond is deze volgens de wet van Buys Ballot tegen de klok in, op het zuidelijk halfrond met de klok mee. Door de corioliskracht heeft de windrichting namelijk op het noordelijk halfrond een afwijking naar rechts en op het zuidelijk halfrond een afwijking naar links ten opzichte van de richting van de afname van de luchtdruk.
De toestromende lucht moet in de kern van een lagedrukgebied naar boven stijgen, waarbij deze afkoelt. Hierbij ontstaat bij voldoende luchtvochtigheid bewolking en eventueel neerslag.

Literatuur

  • Ham, C.J. van der; Korevaar, C.G.; Moens, W.D.; Stijnman, P.C. (1998): Meteorologie en Oceanografie voor de zeevaart, De Boer Maritiem.