D'Molls
| D'Molls | ||||
|---|---|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||
| Achtergrondinformatie | ||||
| Jaren actief | 1984 tot 1991 | |||
| Oorsprong |  Verenigde Staten
| |||
| Genre(s) | heavy metal, glam metal | |||
| Label(s) | Atlantic Records | |||
| Verwante acts | Diamond Rexx, The Screamin' Mimis | |||
| (en) Discogs-profiel | ||||
| (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
D'Molls[1], oorspronkelijk bekend als The Chicago Molls, was een Amerikaanse heavy metal- en glam metalband, met zanger/gitarist Desi Rexx[2], bassist Lizzy Valentine[3], gitarist S.S. Priest[4] en drummer Jim Bashaw.
Bezetting
[bewerken | brontekst bewerken]- Voormalige leden
- Desi Rexx (leadzang, gitaar, 1984-1991)
- S.S. Priest (leadgitaar, 1984-1985; 1986-1991)
- Sean Freehill (leadgitaar, 1985)
- Lizzy Valentine (basgitaar, 1984-1991)
- Billy Dior (drums, 1984-1991)
- Jim Bashaw (drums, 1984)
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]In 1985 verving Billy Dior[5] Bashaw en verhuisde de band naar Los Angeles om een platencontract na te streven. Priest stond nog onder contract bij zijn andere band Diamond Rexx en kon de band daar niet volgen en werd vervangen door gitarist Sean Freehill[6]. Priest kwam weer bij de band in 1986, nadat ze een platencontract hadden getekend bij Atlantic Records. De video voor 777 kreeg wat airplay op MTV, maar de albumverkoop kende geen succes. In 1990 bracht de band hun tweede album Warped uit, maar hun zanger stopte voordat de promotiecampagne van de grond kwam. De band ontbond kort daarna en bracht pas in 1996 weer een album uit, toen Delinquent Records het derde en laatste album Beyond D'Valley Of D'Molls uitbracht met drie livenummers en niet eerder uitgebrachte studio-opnamen. Er bestaat ook een Best of-compilatie-cd, The Best of Everything, die in 2007 uitkwam.
Billy Dior was naar verluidt in de bands Kid Rocker en The Screamin' Mimis met de toekomstige Poison-gitarist C.C. DeVille, voordat hij bij D'Molls kwam. In 2015 klaagde Dior Poison aan wegens schending van het auteursrecht op verschillende Poison-hitnummers, waaronder Talk Dirty To Me, waarvoor de band hem niet als co-schrijver noemde. Poison schikte zich uiteindelijk buiten de rechtbank met Dior voor een zwart bedrag. Hij publiceerde in 2004 de thrillerroman The Devil of Shakespeare onder zijn geboortenaam Billy McCarthy, gedeeltelijk geïnspireerd door zijn ervaringen met de band en het glamrockcircuit uit de jaren 1980 in Los Angeles. In 2017 publiceerde McCarthy zijn tweede poging tot schrijven, Beat Me Till I'm Famous, een autobiografische memoires van zijn ervaring als professionele muzikant tijdens de jaren 1980, waarvan het merendeel het hele D'Molls-verhaal omvat. In 2018 werd het debuutalbum van D'Molls uit 1988 geremasterd en opnieuw uitgebracht bij Rock Candy Records.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]Studioalbums
[bewerken | brontekst bewerken]- 1988: D'Molls
- 1990: Warped
- 1997: Beyond D'Valley Of D'Molls
Compilatiealbums
[bewerken | brontekst bewerken]- 2007: The Best of Everything
Live-albums
[bewerken | brontekst bewerken]- 2009: Desi Rexx & S.S. Priest of D'Molls Double Platinum Live
- ↑ (en) D' Molls. Discogs. Geraadpleegd op 16-10-2021.
- ↑ (en) Desi Rexx. Discogs. Geraadpleegd op 16-10-2021.
- ↑ (en) Lizzy Valentine. Discogs. Geraadpleegd op 16-10-2021.
- ↑ (en) S.S. Priest. Discogs. Geraadpleegd op 16-10-2021.
- ↑ (en) Billy Dior. Discogs. Geraadpleegd op 16-10-2021.
- ↑ (en) Sean Freehill. Discogs. Geraadpleegd op 16-10-2021.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel D'Molls op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.