De drie Vlasblommen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De drie Vlasblommen
De drie Vlasblommen
Locatie
Locatie Hoge der A 7, Groningen
Coördinaten 53° 13′ NB, 6° 34′ OL
Status en tijdlijn
Oorspr. functie woonhuis
Erkenning
Monumentstatus Rijksmonument
Monumentnummer 18515
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde

De drie Vlasblommen is een monumentaal woonhuis in de Nederlandse stad Groningen.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het oudste deel van het huis werd in de middeleeuwen gebouwd. Rond 1660 werd het ingrijpend verbouwd, vermoedelijk in opdracht van Hester van den Broecke, weduwe van Reinder Dercks Vlasbloem. Het huis zou zijn vernoemd naar hun drie kinderen.[1] De gevel van de bovenverdiepingen wordt geleed door vier pilasters, waarboven in de 19e eeuw een rechte kroonlijst werd aangebracht. Op een gevelsteen in het middenstuk zijn drie vlasbloemen met daaronder de naam 'vlasblom' afgebeeld.

Van 1899 tot 1911 werd het pand bewoond door hoogleraar Ursul Philip Boissevain. Boissevain liet architect Berlage een nieuwe tuinkamer bouwen, waarvoor een deel van de toenmalige keuken (achter Pakhuis Eem) werd gebruikt. Het pand heeft nog steeds een woonfunctie en is een erkend rijksmonument.[2]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Reinstra, A. & Waard, E.J. van der. De drie Vlasblommen : bouwhistorisch onderzoek van Hoge der A 7 Groningen / tekst en tek.: Albert Reinstra en Frank van der Waard ; foto's: Ludwin Paardekooper. - Groningen : Instituut voor Bouwhistorische Inventarisatie en Documentatie (IBD), 1995. - 50 p. : ill., plgr. In opdracht van de familie de Jongh-de Vey Mestdagh.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]