Elisabeth van Wouwe
Elisabeth van Wouwe (ook van Wauwe) was een religieuze dichteres uit Antwerpen die leefde van het einde van de zeventiende eeuw tot het midden van de achttiende eeuw. Ze was lid van de religieuze gemeenschap van de apostolinnen (Congregatie der Onbevlekte Ontvangenis) die in Antwerpen was gesticht door Agnes Baliques. In 1708 publiceerde ze een geestelijk liedboekje.
Haar Gheestelyck maeghden-tuyltjen omvat honderd liederen, bedoeld voor vrouwen in religieuze gemeenschappen die tijdens hun handenarbeid de behoefte hadden om geestelijke liedjes te zingen. De onderwerpen van de liederen zijn: het leven, het lijden en de dood van Jezus Christus, heiligen en leerstellingen van de katholieke kerk.
Werk van Elisabeth van Wouwe
[bewerken | brontekst bewerken]- Het gheestelyck maeghden-tuyltjen toe-geeigent aen alle Godt-soeckende maeghden. Antwerpen, weduwe van Coenraed Pannes [Elisabeth Joosens], 1708. Online op Google Books, of in platte tekst op de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren.
Bronnen
[bewerken | brontekst bewerken]- [Elizabeth van Wouwe] in Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde (1888-1891) (Online via de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren).
- Liedjes bij het handwerk. Elisabeth van Wouwe in R. Schenkeveld-van der Dussen, Met en zonder lauwerkrans. Schrijvende vrouwen uit de vroegmoderne tijd, 1550-1850, van Anna Bijns tot Elise van Calcar. (Amsterdam 1997), blz. 455-459 (Online via de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren).