Emil Clemens Schröner
| E. Clemens Schröner | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 1871
| |||
| Overleden | 3 april 1950
| |||
| Land |  Nederland
| |||
| ||||
Emil Ferdinand Clemens Schröner (Rehestädt (Thüringen) 23 mei 1871 - Groningen, 3 april 1950) was een Duits musicus.
Schröner beoefende aanvankelijk de schilderkunst en begon op zestienjarige leeftijd serieus met zijn vioolstudie. Toen hij zich na twee jaar met de voordracht van Spohrs tweede vioolconcert als rasviolist manifesteerde, besloot hij zijn studies voort te zetten. Hij schreef zich in aan de Hochschule für Musik te Berlijn, waar Joseph Joachim zijn leraar werd. Na beëindiging van zijn studies werd hij concertmeester van het Philharmonisches Orchester Greiz. Daarna kreeg hij een benoeming als leraar aan het conservatorium te Dresden. Vandaar vertrok hij naar Kiev, waar hij gedurende drie jaar bleef als eerste violist van het toenmaals vorstelijk Tsjetvertynski-strijkkwartet. Uit Kiev waagde hij de stap naar Groningen.
Hij was van 1902 tot 1937 concertmeester van de Groninger Orkest Vereniging (GOV) die in 1862 was opgericht en een voorloper was van het in het Noordelijk Filharmonisch Orkest. Daarnaast was hij van 1910 tot 1945 directeur van de Groningse muziekschool.
Na het beëindigen van zijn concertmeesterschap ging Clemens Schröner huiskamerconcerten geven met enkele leerlingen. Zij speelden voornamelijk barokmuziek. In 1938 vond het eerste concert plaats in Huize Maas. Na 1980 is hieruit het Gronings Kamerorkest Clemens Schröner voortgekomen.