Eva Wacanno

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eva Wacanno
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Geboorteplaats Weert
Geboortedatum 6 februari 1991
Met pensioen september 2019
Slaghand rechts[1]
Totaal prijzengeld 84.571 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 128–97
Titels 0 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 407e (14 december 2015)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 237–117
Titels 0 WTA, 35 ITF
Hoogste positie 120e (16 april 2018)
Laatst bijgewerkt op: 2 mei 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Eva Wacanno (Weert, 6 februari 1991) is een voormalig tennisspeelster uit Nederland. Zij speelt rechts­handig.[1]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Zij trainde bij de Kim Clijsters Academy.[2] In 2013 week zij noodgedwongen uit naar Den Haag om in de competitie aan spelen toe te komen.[3]

Wacanno won in 2014 in Mâcon haar eerste ITF-toernooi op het enkelspel.[4] In datzelfde jaar speelde zij samen met Demi Schuurs haar eerste WTA-wedstrijd in Straatsburg.[5] Ook werd zij Nederlands kampioen damesdubbelspel samen met Quirine Lemoine.[6] In 2015 herhaalden zij deze prestatie.[7]

Wacanno won 35 ITF-titels in het dubbelspel, de laatste in 2019 in Montpellier (Frankrijk), samen met Marina Melnikova. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 120e plaats in het dubbelspel, die zij bereikte in april 2018.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2010 1041 805
2011 610 538
2012 863 469
2013 531 312
2014 601 231
2015 418 265
2016 1078 218
2017 137
2018 123
2019 297

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 2014-02-23 Vlag van Frankrijk Mâcon $ 10.000 hardcourt Vlag van Frankrijk Harmony Tan 6-1, 7-6
2. 2015-01-24 Vlag van Kazachstan Aqtöbe $ 10.000 hardcourt Vlag van Rusland Polina Vinogradova 2-6, 6-4, 6-1

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Stand per 2 mei 2022: 35 titels.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]