Gebruiker:Evil berry/Station Centraal/Lijn 7c/Dido

Lijn 7c: Dido > Carthago

Koningin Dido (Romeinse naam) of Elissa/Elyssa (Phoenicische naam) is één van de hoofdfiguren uit de Aeneis van Vergilius en volgens de legende de stichteres van Carthago.

Het verhaal

Het verhaal gaat dat Dido ooit was gevlucht uit haar eigen land, Tyrus; zij was namelijk getrouwd met een rijk man, en haar broer was jaloers op hun welvaart. Dido's echtgenoot kwam om het leven; Dido redde het tot aan de kust van Noord-Afrika.

Er regeerde al een koning (volgens sommigen Iarbas) in het gebied waar zij terechtgekomen was, maar die stond haar toe een stuk grond in gebruik te nemen zo groot als zij met een runderhuid kon omtrekken. Dido sneed daarop een huid in fijne repen en kon op die manier een aanzienlijk gebied voor haar stad veroveren. Hoewel de koning in kwestie haar een aanzoek deed, weigerde ze beleefd; ze was immers een weduwe en wilde haar overleden man trouw blijven.

Ze werd echter (door toedoen van Iuno en Venus zelf) verliefd op Aeneas, die uit Troje was gevlucht. Tijdens een jacht werden de twee overvallen door een regenbui die hen dwong in een grot te schuilen, alwaar zij hun eerste kus uitwisselden. Hoewel Aeneas ook van haar hield, kwam op aansporing van de goden Mercurius naar Aeneas, en beval hem te vertrekken. Daarop vertrok Aeneas naar Latinum in Italië. Dido richtte na zijn vertrek een brandstapel op met spullen die haar aan hem deden denken, en pleegde zelfmoord door in de vlammen te gaan liggen.

Dido stamde af van Agenor, haar zuster was Anna en haar broer heette Pygmalion.

Een andere versie

In 814 v. Chr. onderhandelde het Amazigh stamhoofd Larbas een overeenkomst om te trouwen met prinses Dido, dochter van de koning van Tyrus, in ruil voor enkele gebouwen. Deze plaats groeide uiteindelijk uit tot Qart Hadašt (de Nieuwe Stad, ofwel Carthago).