Gebruiker:Lekkere Troost/Kladblok

'"Bakje troost'" www.culinairerfgoedcentrum.com www.lekkeretroost.nl

Funerary multicultural culinary rituals and customs at funerals in the Netherlands.

Eating moments with emotion

Er is geen plek ter wereld waar leven en dood zo nauw met elkaar verbonden zijn als de keuken.

Koffie is een van de populairste dranken ter wereld. Sinds de introductie ervan in het Westen wordt door alle lagen van de samenleving koffie geconsumeerd en van de wieg tot het graf bij elke gelegenheid en herdenking geschonken.

Al maanden voor de geboorte wordt de komst van een kind gedegen voorbereid. Religie en geld hebben vaak een belangrijke rol bij het maken van beslissingen. Het huwelijk wordt op een vergelijkbare wijze zorgvuldig voorbereid, waarbij regelmatig tradities worden gehandhaafd.

Datzelfde geldt voor de laatste fase van het leven. Uitvaartverzekeringen maken het al vanaf de geboorte mogelijk om allerlei keuzes te kunnen maken wanneer het leven eindigt. Ook hierbij spelen rituelen een grote rol, en in onze samenleving veranderen die snel. Hoewel sommige gewoonten vertrouwd blijven. Zoals het kopje koffie, ook wel een ‘bakje troost’ of ‘bakje pleur’ (een kopje tranen) genoemd. Beide benamingen zijn nauw verwant aan de dood en verdriet; pleur komt van het

Franse pleurer, huilen. In Nederland werd dit bakje troost eeuwenlang geserveerd in zwart rouwservies, met grote brokken zwarte kandijsuiker.

Rouwtradities beleven 2021

Mijn naam: Carolina Verhoeven, culinair etnoloog.

Oprichtster van Stichting Centrum Culinair Erfgoed dat onder andere funeraire culinaire tradities in onze Europese multiculturele samenleving belicht.

Op 23 en 24 mei 2021 organiseert de stichting een congres over multiculturele Europese rouwtradities binnen Nederland. Niet alleen de rijkdom van funeraire culinaire tradities wordt getoond, maar bezoekers kunnen ook proeven van elkaars rouwcultuur. Tijdens het congres worden antwoorden gegeven op vragen als waarom tradities en rituelen zo’n belangrijke rol spelen in onze samenleving.

Ook: hoe anders zijn de rituelen bij ter dood veroordeelden, gevangenen en minderheidsgroepen?

Kennen wij de tradities van rouwen bij migranten?

Kunnen wij in Nederland wel aan ingrediënten komen van het thuisland van de overledene?

En wordt al deze kennis nog wel overgedragen of geborgd?

Kunnen wij nog wel de ingrediënten in Nederland kopen.

Hoe denkt de 1^e – 2^e – en 3^e generatie hierover. Willen zij nog wel deze tradities binnen hun cultuur. Nederland is een smeltkroes van geloofsculturen.

Lekkere Troost heeft als doel, de historische wortels uit verschillende regio’s, bevolkings- en leeftijdsgroepen de culinaire rouw cultuur belichten. Van digi graf tot comfort food, dus niet het geloof binnen Nederlandse traditie belichten een paar voorbeelden - rooms-katholieke- moslim – gereformeerde Hindoestaanse – Protestant- Islam- de niet gelovige- Nederlands hervormd.

Bij rouwmaaltijden hebben broden altijd een belangrijke rol gespeeld en werden in allerlei variaties Nederlandse krakelingen werden in tijden van rouw gebakken als teken voor eeuwigdurend leven. Als voorbeeld een Panbolo of de Pan de Muerto, Matses. Of het ei, deze en al andere multiculturele zoete hapjes zijn zaligmakend en moeten het leed verzachten.

Zo willen wij een oproep doen om rouwkaarten en bidprentjes op te sturen. Wij willen van deze kaarten, door een ambachten lab, papierpulp te maken om deze pulp op nieuw te scheppen papier te gebruiken om de funeraire tradities van Multiculturele op papier te brengen. Tijdens het congres waar wij aandacht vragen zullen een expositie samen met het Jans Brands Museum – Museum tot Zo Ver- Stichting Terebinth- en Carolina Verhoeven carolinalekkeretroost.nl www.lekkeretroost.nl