Gustav Albrecht zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg
| Gustav Albrecht zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg | ||
|---|---|---|
| Geboren | 28 februari 1907 Bad Berleburg, Duitse Keizerrijk | |
| Overleden | 24 juni 1944 (vermist), 29 november 1969 (doodverklaard) Orsja, Wit-Rusland (vermist) | |
| Land/zijde | .svg){kind=small} nazi-Duitsland
| |
| Onderdeel |  Heer (Wehrmacht)
| |
| Dienstjaren | ?– 1945 | |
| Rang |   Rittmeister
| |
| Eenheid | 23. Panzer-Division (Wehrmacht) | |
| Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog | |
| Onderscheidingen | Kruis voor Oorlogsverdienste Duitse Kruis (Postuum) | |
Gustav Albrecht Alfred Franz Friedrich Otto Emil Ernst Fürst zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg (Bad Berleburg, 28 februari 1907 – vermist sinds 24 juni 1944, wettelijk doodverklaard op 29 november 1969) was van 1925 tot 1944 de 5e vorst en hoofd van het huis Sayn-Wittgenstein-Berleburg.
Hij was de oudste zoon van prins Richard zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg (1882-1925) en prinses Madeleine zu Löwenstein-Wertheim-Freudenberg (1885-1976).
Hij trouwde op 26 januari 1934 met de Zweedse Margareta Fouché d'Otrante (1909-2005). Het paar kreeg vijf kinderen onder wie de opvolger als hoofd van het huis: Richard zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg (1934-2017). Een dochter van hen is prinses Tatjana (1940) die tussen 1964 en 1974 getrouwd was met Moritz Landgraf von Hessen (1926-2013).
In de Tweede Wereldoorlog diende hij in het Duitse leger en was hij een hogere nazi-officier met de rang en titel van "Rittmeister".[1] Op 24 juni 1944 raakte hij, tijdens een oorlogsactie, vermist bij de Wit-Russische plaats Orsja. Hij kreeg op 18 augustus 1944 postuum het Duitse Kruis in zilver voor zijn inzet voor het leger.[2] Ook kreeg hij op een onbekende datum het, in 1939 door Adolf Hitler ingestelde, Kruis voor Oorlogsverdienste der Ie Klasse met zwaarden.[3]
De familie liet hem doodverklaren op 29 november 1969, na de geboorte op 12 januari van datzelfde jaar van zijn kleinzoon Gustav.