Naar inhoud springen

Harrie Kuyten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Farbenklang (overleg | bijdragen) op 31 mrt 2020 om 13:49. (Farbenklang heeft pagina Harry Kuyten hernoemd naar Harrie Kuyten: Kuyten signeert werk met "Harrie" en niet met "Harry". Ook het Rijksbureau Kunsthistorische Documentatie (RKD) te Den Haag gebruik deze schrijfwijze. Ook Adriaan Venema schrijft "Harrie")
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Henricus Johannes (Harrie) Kuyten (Utrecht, 19 december 1883Schoorl, 29 januari 1952) was een Nederlandse graficus, kunstschilder, tekenaar, lithograaf en houtsnijder. Kuijten was een leerling van de Akademie voor Beeldende Kunsten in Antwerpen en ontving gedurende drie jaar de Koninklijke Subsidie.

Na jaren van reizen in verschillende landen ging Harrie Kuyten in 1914 in Amsterdam werken. Zijn indrukken uit de voorafgaande jaren uitten zich in een stijl waarin zich impressionisme en invloeden van het kleurige Franse fauvisme vermengden. Onderwerpen waren in deze periode behalve naakten, onder andere zijn stadsgezichten. In 1921 verliet Kuyten de hoofdstad, om na een verblijf in Oostenrijk, Hongarije en Parijs uiteindelijk in Schoorl terecht te komen.

Zijn onderwerpen omvatten: bomen, dieren, figuurvoorstellingen, havengezichten, interieurs, koeien, landschappen, naaktfiguren, stadsgezichten, stillevens, strand- en zeegezichten en zelfportretten. Hij behoorde bij de groepering van de Bergense School.

Hij was lid van Arti et Amicitiae (Amsterdam) de Onafhankelijken (Amsterdam), De Hollandse Kunstenaarskring (Amsterdam) en het KunstenaarsCentrumBergen (KCB).

Zijn werk is te vinden in particuliere, bedrijfs- en overheidscollecties, alsmede in de collectie van het Museum Kranenburgh te Bergen NH en de Rijkscollectie.

Literatuur

  • D.A. Klomp: In en om de Bergensche School. Tauber Architecten BV in Alkmaar, herdruk t.g.v. het veertigjarig jubileum op 21 oktober 1995. De 1e druk was in Amsterdam bij A.J.G. Strengholt, in 1943.
  • Adriaan Venema, De Bergense School, Baarn (Het Wereldvenster) 1976, pp. 139-153.