Naar inhoud springen

Ingveonismen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door MaEr (overleg | bijdragen) op 26 aug 2007 om 09:28. (correcties, voral volgens Kluge, "Etymologisches Wörterbuch")
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Sjabloon:KlankverschuivingenGermaans Dit artikel beschrijft de verschillen tussen de Ingveoonse talen (talen gesproken aan de Noordzeekust, vandaar ook bekend als Noordzeegermaans of kustgermaans) en de andere West-Germaanse talen, zowel op het gebied van klankveranderingen als andere taalkundige veranderingen als morfologie. Met name de talen Fries en Engels hebben in grote mate Ingveoonse klankveranderingen ondergaan. In mindere mate kent ook het Nederlands Ingveoonse eigenschappen. Sommige dialecten vertonen deze dan weer sterker, zoals het West-Vlaams; in het Hollands wordt dit veroorzaakt door een Fries substraat.

Het verschil met de tweede Duitse klankverschuiving ligt in het feit dat in dit geval de noordwestelijke talen van klank verschoven en de zuidoostelijke gelijk bleven, terwijl het bij de tweede Duitse klankverschuiving precies andersom was.

Hoewel de klankverandering zich waarschijnlijk grotendeels en karakteristiek door diffusie over een breder taalcontinuum aan weerszijden van de Noordzeekust heeft verspreid, wordt in het Nederlandse gebied voor het Proto-Ingveoons gemakshalve ook wel een gemeenschappelijke voorouder verondersteld. Met de naam Proto-Fries worden in dit geval de Friezen geïmpliceerd.[1]

Verlies van nasaal met verlenging van voorgaande klinker

Een Ingveoons klankverschijnsel is dat bij een Germaans woorddeel dat bestaat uit een klinker, een neusklank en een wrijfklank, de neusklank verloren gaat en de klinker wordt verlengd. Voorbeelden hiervan zijn het Nederlandse vijf, het Engelse five, het Friese fiif, in tegenstelling tot het Duitse fünf. Meestal blijven Ingveaoonse kenmerken echter beperkt tot het Engels en het Fries: vergelijk het Engelse us en het Friese ús met het Nederlandse ons en het Duitse uns. Verdere voorbeelden:

  • Germaans *tanþ- wordt Engels tooth, Fries tosk (vgl. Nederlands tand, Duits Zahn).
  • Germaans *samft- wordt Oudengels sōfte (later wordt de "o" kort: soft), Fries sêft, Nederlands zacht [f→ch] (vgl. Duits sanft).
  • Germaans *anþara wordt Engels other, Fries oare (vgl. Duits en Nederlands ander- [þ→d])
(het Oudengelse other werd met een lange -oo-klank uitgesproken, om in het Middel-Engels via een -oe- naar de huidige klank, die weer kort is, te evolueren)
(in het Fries is ook de th-klank die oorspronkelijk tussen de o en de a stond, verdwenen).
  • Germaans *gans- wordt Engels goose, Fries guozze (vgl. Nederlands gans, Duits Gans).
  • Germaans ? wordt Engels stub, Fries stobbe (vgl. Nederlands stomp, Duits Stumpf).

Deflexie

In de morfologie vertonen de Ingvaeoonse talen deflexie in de samenvoeging van de accusatieve en datieve naamvallen tot de objectieve naamval en in de persoonsvormen, die in het meervoud allen gelijk werden. Dit in tegenstelling van bijvoorbeeld het Duits:

Duits Nederlands Fries Engels West-Vlaams
wir haben wij hebben wy hawwe we have Widder èn
ihr habt jim hawwe you (all) have Gidder èt
sie haben zij hebben hja hawwe they have Zidder èn

Hierbij moet worden opgemerkt dat jullie een jong voornaamwoord is is en dat in het Nederlands ook jullie hebt voorkomt, al wordt dat in de spreektaal niet vaak meer gehoord. Deze vorm is in de standaardtaal onder invloed van het Brabants (gij/gullie hebt) ingevoerd.

Het Engels lijkt de vereenvoudiging nog het meest doorgetrokken te hebben; ook de enkelvoudpersonen zijn, met uitzondering van he/she/it en het verouderde thou, gelijk aan de meervoudspersonen.

Het wederkerend voornaamwoord

In tegenstelling tot andere West-Germaanse talen kennen Ingveoonse talen geen aparte vorm voor wederkerende voornaamwoorden in de derde persoon. In bijvoorbeeld het Nederlands betekenen "Hij wast zich" en "Hij wast hem" iets geheel anders. In het Fries kan "Hy wasket him" beide betekenen (meestal betekent het "Hij wast zich"). Bij onduidelijkheid kan "-sels" toegevoegd worden: "Hy wasket himsels". Dit is ook het geval in het Engels, waar "-self" tegenwoordig standaard wordt toegevoegd: "He washes himself". Het West-Vlaams heeft dit kenmerk ook: "J'es em an 't wasken" of "Je wast hem", "zie wast eur", evenals oorspronkelijk het Hollands.

Zie ook: Zich.

persoon Engels Fries Nederlands Duits
3e mannelijk himself him zich sich
3e vrouwelijk herself har
3e meervoud themselves har
onbepaald oneself jin

g-klank wordt j-klank

Een ander duidelijk Ingveoons fenomeen is het verschuiven van de g-klank naar de j-klank. Dit fenomeen komt alleen voor in het Fries en het Engels, en vormt een belangrijke reden voor taalkundigen om het Fries samen met het Engels tegenover andere Laagduitse talen te plaatsen. Voorbeelden:

Duits Nederlands Fries Engels
gestern gisteren juster yesterdaySjabloon:Fn
Garn garen jern yarn
Regen regen rein rain
Tag dag dei day
Weg weg wei way
gelten gelden jilde to yield
Geld geld jild -
gern gaarne - yearnSjabloon:Fn

Sjabloon:Fnb In het Engels wordt achter de 'gisteren'-stam nog de bepaling 'dag' (day) gevoegd, die de letterlijke vertaling 'gisterendag' maakt. Als deze bijvoeging achterwege wordt gelaten wordt de overeenkomt tussen het Friese 'juster' en het Engelse 'yester' nog duidelijker.

Sjabloon:Fnb Tegenwoordig in het Engels alleen een werkwoord, maar nog steeds met eenzelfde betekenis: "smachten, vurig verlangen"

De y van het Engels en de j (of eventueel de i op het einde van een woord als in dei) van het Fries komen qua klank exact overeen.

k-klank wordt tsj-klank

Een andere klankverschuiving die vrijwel alleen in het Fries en het Engels voorkomt is de verschuiving van de k-klank naar de tsj-klank (wordt in het Engels als ch geschreven). Voorbeelden van deze palatalisatie zijn:

Duits Nederlands Fries Engels
Kirche kerk tsjerke church
Käse kaas tsiis cheese
Kaff kaf tsjêf chaff
(er)reichen (be)reiken reitsje reach
Kerl kerel tsjirl churlSjabloon:Fn
Kessel ketel tsjettel kettle
gebrochen gebroken brutsen brokenSjabloon:Fn
strecken strekken strekke stretch
stechen stekken/stikken stekke stitch

Sjabloon:Fnb Dit woord is in de Engelse taal van betekenis veranderd en betekent nu iets als 'botterik'.
Sjabloon:Fnb vgl. het Engelse breach (='breuk')

Noordzeegermaanse (of Ingweoonse) woordenschat

Duits Nederlands Fries Engels West-Vlaams
Stier stier bolle bull bul
Schlange slang Snake snaake

u-klank wordt ontrond naar een i-klank en vervolgens verwijd naar een e-klank

De Nederlandse u-klank (van bijvoorbeeld put) werd in bepaalde Ingveoonse dialecten ontrond tot i-klank, welke soms verwijd werd (vooral in het Fries) tot e-klank.

Duits Nederlands Fries Engels West-Vlaams
PfützeSjabloon:Fn put pet pit pit
dünn dun tin thin dinne
Rücke rug rêge ridge rik, rugge
Brücke brug brêge bridge (soms) brigge
Mücke mug mich midge mizje (verouderd)
Knüppel knuppel kneppel knippel (verouderd)

Sjabloon:Fnb Het Duitse woord Pfütze betekent tegenwoordig "plas".

Voetnoten

  1. Dr.D.P.Blok - De Franken in Nederland, 1979, ISBN 90 228 3739 4