Inkijkoperatie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Robbot (overleg | bijdragen) op 18 jan 2018 om 11:00. (Robotgeholpen doorverwijzing: Wetboek van Strafvordering - Koppeling(en) gewijzigd naar Wetboek van Strafvordering (België))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Een inkijkoperatie is een opsporingsmethode voor de Belgische politie ingevoerd door de Wet Bijzondere Opsporingsmethoden (de zogenaamde BOM-wetgeving)[1].

Via deze methode geeft de onderzoeksrechter voorafgaandelijk en schriftelijk zijn toestemming om via een discrete en heimelijke manier informatie te vergaren op een private plaats. De politiediensten betreden de plaats dus buiten het medeweten of zonder de toestemming van de bewoner/eigenaar, maar enkel om "rond te kijken".

De Procureur des Konings kan volgens artikel 28septies van het Wetboek van Strafvordering géén mini-onderzoek vorderen voor een inkijkoperatie.

De bedoeling van een inkijkoperatie is het zoeken naar voorwerpen met het oog op hun inbeslagneming, het verzamelen van bewijzen of het aanbrengen van bespiedingsapparatuur (geen afluisterapparatuur, hiervoor geldt andere wetgeving).

De inkijkoperatie is niet hetzelfde als een huiszoeking gezien zijn heimelijk karakter.

Zie ook