Intermoleculaire krachten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Intermoleculaire kracht)
Aantrekkingskracht tussen twee moleculen waterstofchloride.

In de natuur- en scheikunde zijn intermoleculaire krachten de krachten die werkzaam zijn tussen moleculen. Talrijke fysische eigenschappen van chemische verbindingen, zoals smeltpunt, kookpunt, oppervlaktespanning en oplosbaarheid, worden bepaald door intermoleculaire krachten. Het tegengestelde van intermoleculaire krachten zijn de intramoleculaire krachten: de krachten die binnen ieder willekeurig molecuul optreden tussen de atomen en subatomaire deeltjes van een gegeven stof.

De voornaamste intermoleculaire krachten die tussen neutrale (zonder elektrische lading) moleculen optreden zijn respectievelijk de dipoolkrachten, de geïnduceerde dipoolkrachten en de londonkrachten. Samen worden ze de vanderwaalskrachten genoemd. Ion-dipoolinteracties (bij in water opgeloste ionen) en waterstofbruggen zijn andere voorbeelden van intermoleculaire krachten.

De intermoleculaire krachten bepalen het kookpunt, want hoe meer kracht er is tussen de moleculen hoe moeilijker ze uitelkaar gaan.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]