Naar inhoud springen

Jan Albertus Rispens

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bitbotje (overleg | bijdragen) op 31 okt 2017 om 11:03. (sjabloon:link dbnl auteur met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Jan Albertus Rispens (Noordwijk aan Zee, 5 december 1889-Deventer, 27 maart 1962) was een Nederlandse schrijver. Hij is vooral van betekenis door zijn werken over literatuurgeschiedenis en filosofie, hij schreef daarnaast ook gedichten.

Levensloop

Rispens werd geboren als zoon van een gereformeerde dominee. Hij studeerde aan de Rijksuniversiteit Utrecht (Nederlandse taal en letterkunde). Van 1916 tot 1952 werkte hij als leraar in Deventer. In 1960 werd hem de culturele prijs van die gemeente, de Gulden Adelaar toegekend.

Dichter

Als dichter publiceerde Rispens voor het eerst in 1911, in Ons Tijdschrift. Net als andere protestants-christelijke dichters bleef hij aan dit blad bijdragen. In 1922 verscheen zijn bundel Het verborgen leven. Hij werkte voorts mee aan Maandblad voor Letterkunde, Stemmen des Tijds, Elckerlyc en Ontmoeting.

Schrijver

Hij schreef essays over Nietzsche en Kierkegaard. Hij blijft ook bekend vanwege zijn literatuurgeschiedenis Richtingen en figuren in de Nederlandsche letterkunde na 1880 dat in 1938 verscheen.

Werk

  • 1922 - Het verborgen leven
  • 1938 - Richtingen en figuren in de Nederlandsche letterkunde na 1880
  • 1939 - Stadiën
  • 1943 - Over den mythischen achtergrond der literatuur
  • 1946 - Terugkeer
  • 1950 - De geest over de wateren. Literaire en wijsgerige essays
  • 1950 - Zonder omwegen, aforismen
  • 1953 - Ora pro nobis
  • 1960 - De geharnaste dromer. Mr. Johannes Kinker als aestheticus en dichter, een essay'
  • 1960 - Voetsporen