Jinwen (teksten)
| Jinwen (teksten) | ||
| Naam (taalvarianten) | ||
| Vereenvoudigd | 今文 | |
| Traditioneel | 今文 | |
| Pinyin | jīnwén | |
| Wade-Giles | chin-wen | |
|
| ||
Jinwen (modern schrift) is de aanduiding voor de vormen van het Chinees schrift die tijdens de Han-dynastie gangbaar waren. Dit waren het (gegraveerde) klein zegelschrift (xiaozhuan, 小篆) en het daarvan afgeleide (gepenseelde) klerkenschrift (lishu, 隶书). Het klein zegelschrift was door Qin Shihuangdi ingevoerd als standaardschrift. In deze betekenis staat jinwen tegenover guwen. Daarmee werd dan het schrift bedoeld dat in gebruik was vóór de standaardisatie door de Eerste Keizer.
Nieuwe tekst-versies van de Klassieken[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens de Han-dynastie waren de Confucianistische Vijf Klassieken zowel in het 'guwen' als in het 'jinwen' geschreven. Verschillen tussen beide versies hebben toen geleid tot een richtingenstrijd binnen het Confucianisme.
Tweede begrip 'jinwen'[bewerken | brontekst bewerken]
Er bestaat nog een tweede begrip jinwen. Dit wordt in het moderne Mandarijn op dezelfde wijze uitgesproken, maar geschreven als 金文. Dat is de benaming voor de inscripties op oud-Chinees bronzen vaatwerk.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Qiu Xigui, Chinese Writing (translated from the Chinese by Gilbert L. Mattos and Jerry Norman), Tuscon (Early China) 2000, ISBN 1557290717, (Early China special monograph series, 4).