Kerk Saint-Maimbœuf
| Église Saint-Maimbœuf de Montbéliard | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Het vooraanzicht van de kerk.
| ||||
| Plaats |  Montbéliard (Doubs), Frankrijk
| |||
| Coördinaten | 47° 31′ NB, 6° 48′ OL | |||
| Gebouwd in | 1850 | |||
| Monumentale status | Monument historique (1944 - heden) | |||
| Architectuur | ||||
| Architect(en) | Jean Frédéric Fallot Maximin Painchaux Antoine Gaétan Geurinot
| |||
| Stijlperiode | Neorenaissance | |||
| ||||
De Kerk Saint-Maimbœuf is een parochiekerk die zich bevindt in Frankrijk te Montbéliard (Doubs).
De oude kerk
[bewerken | brontekst bewerken]De oorspronkelijke kerk domineerde het plein van Château de Montbeliard met de 44 meter hoge klokkentoren met koperen dak. Oorspronkelijk heette de kerk: "église Saint-Pierre", maar hiervan is de stichtingsdatum onbekend. Wel is bekend dat de kerk al bestond toen Paus Leo IX midden 11e eeuw naar Montbéliard kwam om het huwelijk van zijn neef Lodewijk van Mömpelgard met Sophia van Bar te zegenen. De in 1468 ingestorte toren werd niet herbouwd maar is vervangen door een klokkentoren. Uiteindelijk is het gebouw in 1810 volledig afgebroken en werd de kerk van bij het château verplaatst naar de voorstad.
De huidige kerk
[bewerken | brontekst bewerken]De bouw van de nieuwe kerk werd gespreid tussen 1850 en 1875, waarbij de afwerking van de kerk nog tot 1880 duurde.[1] De bouw was een initiatief van kardinaal Mathieu, aartsbisschop van Besançon.[2] De locatie van de nieuwe kerk was niet toevallig hij werd wederom gebouwd op een rots, ditmaal "verpletterde" ze figuurlijk de Tempel van Saint-Georges, een voormalige Lutherse kerk. Deze locatie was gekozen om het grotendeels protestantse Montbéliard weer terug te krijgen naar het katholicisme.
Om plaats te maken voor de kerk werd de Lutherse Universiteit Montbeliard gedeeltelijk gesloopt. De vleugels ten zuiden, oosten en westen werden afgebroken[1] om plaats te maken voor de kerk die in 1866 werd geopend.[1] Het project duurde nog lang vanwege geldgebrek. Dit resulteerde er ook in dat in 1884 besloten werd om de tweede geplande toren niet te bouwen.[1][3]
De kerk, de trappen, de winkels om de kerk, de crypte van de kerk zijn allemaal op 2 september 1994 toegevoegd aan de lijst met Historische monumenten.[4]
Architectuur en decoratie
[bewerken | brontekst bewerken]- De huidige kerk is in de 19e-eeuwse Neorenaissance stijl gebouwd.
- De wenteltrap die oorspronkelijk uit de Universiteit af komt, werd verplaatst naar de toren.[1]
- Het gebouw bezit een valse kluis dat zich tussen een houten gewelf bevindt.[1]
- Het grote uit eikenhout gesneden orgel uit 1831, dat zich in de tribune bevindt, werd gerestaureerd in 1899, 1973 en 1985.[5]
- Veel andere objecten zijn ook als belangrijk geïdentificeerd.[6] Enkele van de meest belangrijke objecten uit de kerk die hierbij horen zijn: het altaarstuk van het hoge altaar,[7] twee altaar stukken op de tweede verdieping,[8] het schilderij "martyre de Saint Maimboeuf"[9] en het schilderij "L'Annonciation".[10]
- ↑ a b c d e f (fr) "Inventarisatie van Cultureel Erfgoed - Kerk Saint-Maimbœuf" (Archief), Ministerie van Cultuur - geraadpleegd op 6 april 2012
- ↑ Hugues Derouard, Montbéliard, Détours en France, december 2018, p. 60-67
- ↑ (fr) "Eglise Saint-Maimboeuf à Montbéliard" (Archief), Bernard Girard - geraadpleegd op 6 april 2012
- ↑ (fr) "Historische monumenten" (Archief), Ministerie van Cultuur - geraadpleegd op 6 april 2012
- ↑ (fr) "Inventarisatie van Cultureel Erfgoed - Orgel" (Archief), Ministerie van Cultuur - geraadpleegd 6 april 2012
- ↑ (fr) "Het meubilair van de kerk Saint-Maimbœuf", Ministerie van Cultuur - geraadpleegd op 6 april 2012
- ↑ (fr) "Inventarisatie van Cultureel Erfgoed - Hoofdaltaar" (Archief), Ministerie van Cultuur - geraadpleegd op 6 april 2012
- ↑ (fr) "Inventarisatie van Cultureel Erfgoed - Twee zijaltaren" (Archief), Ministerie van Cultuur - geraadpleegd op 6 april 2012
- ↑ (fr) "Inventarisatie van Cultureel Erfgoed - martyre de Saint Maimboeuf" (Archief), Ministerie van Cultuur - geraadpleegd op 6 april 2012
- ↑ (fr) "Inventarisatie van Cultureel Erfgoed - L'Annonciation" (Archief), Ministerie van Cultuur - geraadpleegd op 6 april 2012