Koloniehuisvesting
De koloniehuisvesting is een methode van huisvesting in de pluimveehouderij in Europa. Het is de opvolger voor de verrijkte kooi en mag vanaf 2012 in Nederland de enige kooivorm in een legbatterij zijn.[1] De op het ei gestempelde identificatiecode begint met het cijfer 3.
Deze wijze van huisvesting is groter dan de verrijkte kooi, de oppervlakte is van 750 naar 900 vierkante centimeter gegaan. Hierdoor zijn er in plaats van 15 dieren per vierkante meter er slechts 12,5 dieren. De dieren kunnen een kleine vorm van stofbad nemen en hebben beperkt strooisel maar kunnen niet naar buiten en zien geen daglicht noch hebben ze de mogelijkheid hun vleugels te strekken. De snavels worden in de koloniehuisvesting gekapt.[2] Het legnest is afgeschermd met een plastic flap. Elke kip heeft aan scharrelruimte en legruimte 90 vierkante centimeter. Deze vorm van huisvesting zal waarschijnlijk tot 2072 toegestaan zijn als alternatief voor de verrijkte kooi in Nederland.
| Bronnen, noten en/of referenties |