Land van Aarlen
Het Land van Aarlen (Luxemburgs/Duits: Arelerland, Frans: Pays d'Arlon) is het vanouds Luxemburgstalige deel van Belgisch-Lotharingen.
Het grenst ten westen aan de Gaume en ten oosten aan het Groothertogdom Luxemburg. Het ligt ten zuiden van de Ardennen en wordt niet meer daartoe gerekend. Het valt grotendeels samen met het arrondissement Aarlen.
Aarlen is de hoofdplaats van deze streek.
In het Land van Aarlen is de volkstaal van oudsher het Luxemburgs, dat ook in het aangrenzende Groothertogdom Luxemburg wordt gesproken. In 1990 heeft de Franse Gemeenschap de streektalen op haar grondgebied erkend (als 'francique': Frankisch), waaronder het Luxemburgs, echter zonder verdere maatregelen te nemen.
Bij de deling van Luxemburg na de Belgische onafhankelijkheid werd Luxemburg opgedeeld volgens de gesproken taal: het Luxemburgs-/Duitstalig gedeelte werd het Groothertogdom Luxemburg, het Waals-/Franstalig deel ging naar het koninkrijk België. Voor het Land van Aarlen werd hier echter een uitzondering op gemaakt om strategische redenen. Omdat Luxemburg-stad niet in Belgische handen was gevallen bij de opstand, hadden de Belgen de provinciale administratie in Aarlen gehuisvest. Daarom moest deze stad bij België blijven. Om deze reden wou men de weg Aubange-Aarlen (N81) en Aarlen-Bastenaken (N4) bij het Belgisch grondgebied, zodat niet slechts Aarlen zelf maar ook het hele Land van Aarlen bij België kwamen.
Gemeenten en deelgemeenten in het Land van Aarlen
- Aarlen
- Attert
- Aubange
- Martelange
- Messancy
- Hachy (gemeente Habay)
- Tintange (gemeente Fauvillers)