Leo van Gansewinkel
| Leo van Gansewinkel | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | ||||
| Geboren | 3 oktober 1938 | |||
| Geboorteplaats | Maarheeze | |||
| Overleden | 12 februari 2019 | |||
| Overlijdensplaats | Luzern | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | zakenman | |||
| Bedrijf | Van Gansewinkel | |||
| ||||
Laurentius Godefridus Mathijs (Leo) van Gansewinkel (Maarheeze, 3 oktober 1938 – Luzern[1], 12 februari 2019) was een Nederlands zakenman en multimiljonair.[2][1]
Van Gansewinkel was een zoon van Piet van Gansewinkel die het transportbedrijf oprichtte dat hij later zou leiden. Hij begon in 1964 met het inzamelen van afval bij Philips in Maarheeze met een tweedehands Bedford-vuilniswagen vanuit het transportbedrijf van zijn vader.[3][4][2] Hij breidde zijn activiteiten vervolgens uit door het ophalen van huisafval van gemeenten over te nemen.[5] Hiermee was hij de eerste grote particuliere afvalvervoerder. In de loop van de jaren groeide zijn bedrijf uit tot de Van Gansewinkel Groep, werd het actief in meerdere landen in Europa en was het de grootste afvalverzamelaar van de Benelux.[6]
In 2002 trad Van Gansewinkel terug als directeur ten faveure van Ruud Sondag.[7] In 2007, vlak voor de kredietcrisis van 2008, verkocht hij zijn resterende aandelen in het bedrijf, dat inmiddels zo'n 4000 werknemers telde en een omzet van 620 miljoen euro had, voor naar schatting 800 miljoen euro aan investeerders.[1][8] Hij bezette vervolgens jarenlang een hoge positie als een van de rijkste Nederlanders in de Quote 500 met in 2013 een geschat vermogen van € 420 miljoen.[9]
Van Gansewinkel kwam meermalen in het nieuws vanwege zijn vastgoed en interesse voor de sport. Zo bezat hij een landgoed in Budel dat jarenlang te koop stond en was hij eigenaar van een waterburcht in Gestel.[2] Hij sponsorde jarenlang de wielerkoers de Mijl van Mares in zijn geboortestreek.[3] Ook had hij een voorliefde voor de autosport, waar hij zich op latere leeftijd op stortte: hij nam deel aan de Ronde om de Zuiderzee-rally en reed mee in Luik-Rome-Luik.[7]
In 2014 kwam de gepensioneerde zakenman in opspraak vanwege een inval door de FIOD bij zijn landgoed in Budel, waarbij meerdere auto's in beslag werden genomen, en in Luxemburg en Zwitserland.[10][4][11] Hij zou volgens het Openbaar Ministerie onterecht geen aangifte hebben gedaan tussen 2009 en 2013, een zaak die uiteindelijk in 2016 geseponeerd werd.[12]
Leo van Gansewinkel was de vader van Rob van Gansewinkel, die in 2014 terugkeerde via het familiebedrijf in de afvalsector als concurrent van het voormalige familiebedrijf.[13] Na de verkoop van het bedrijf in 2007 verhuisde hij naar een villa in Meggen in Zwitserland.[14]
In 2019 overleed hij na enkele maanden gezondheidsklachten op 80-jarige leeftijd in Luzern.[3]
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ a b c "Afvalmiljonair Leo van Gansewinkel (80) overleden: 'Het overlijden was onverwachts'", Omroep Brabant, 12 februari 2019. Gearchiveerd op 13 februari 2019. Geraadpleegd op 13 februari 2019.
- ↑ a b c van Rooij, Bart-Jan, "Afvalboer als geuzennaam", Eindhovens Dagblad, 13 februari 2019. Geraadpleegd op 12 februari 2019.
- ↑ a b c Lukas van der Storm en Jelle Krekels, "Afvalmagnaat Leo van Gansewinkel (80) overleden", Algemeen Dagblad, 12 februari 2019. Gearchiveerd op 13 februari 2019. Geraadpleegd op 13 februari 2019.
- ↑ a b Vandepol, "Van Gansewinkel verdiende goud met afval", ANP, 22 januari 2007. Geraadpleegd op 12 februari 2018.
- ↑ "Afvalmagnaat Leo van Gansewinkel (80) overleden", nos.nl, 12 februari 2019. Gearchiveerd op 27 januari 2022. Geraadpleegd op 13 februari 2019.
- ↑ "Investeerders kopen Van Gansewinkel", Omroep Brabant, 22 januari 2007. Gearchiveerd op 13 februari 2019. Geraadpleegd op 13 februari 2019.
- ↑ a b de Witt Wijnen, Philip, "Quote 500 Rijkste Nederlanders", Quote 500, 30 december 2003, pp. 90. Geraadpleegd op 12 februari 2019.
- ↑ "Investeerders nemen Van Gansewinkel over", Algemeen Dagblad, 22 januari 2007. Gearchiveerd op 13 februari 2019. Geraadpleegd op 13 februari 2019.
- ↑ "Leo van Gansewinkel", Quote. Geraadpleegd op 13 februari 2019.
- ↑ "Vuilnisvorst Leo van Gansewinkel: 'rancuneuze ex-werknemers hebben Fiod getipt'", Quote, 23 oktober 2014. Gearchiveerd op 5 augustus 2020. Geraadpleegd op 13 februari 2019.
- ↑ "FIOD doet inval bij Leo van Gansewinkel in Budel", Omroep Brabant, 16 oktober 2014. Gearchiveerd op 13 februari 2019. Geraadpleegd op 13 februari 2019.
- ↑ "Aanklager seponeert zaak tegen Leo van Gansewinkel wegens belastingfraude", Eindhovens Dagblad, 16 juli 2016. Gearchiveerd op 13 februari 2019. Geraadpleegd op 13 februari 2019.
- ↑ "Rob van Gansewinkel en Rob Meulendijks keren terug naar vertrouwde business", Zakenblad, 21 september 2015. Gearchiveerd op 9 september 2023. Geraadpleegd op 13 februari 2019.
- ↑ "Leo van Gansewinkel verkoopt mega-landgoed aan Turkse zakenman voor €3,25 miljoen", Quote, 8 mei 2017. Geraadpleegd op 13 februari 2019.