Lijmcode

In softwareontwikkeling staat lijmcode (Engels: glue code) voor broncode van een computerprogramma dat niet bijdraagt aan de functionaliteit van het programma maar dat verscheidene subsystemen aan elkaar "lijmt" om ze te kunnen laten samenwerken. Vaak wordt deze code geschreven om de in- en uitvoer van verscheidene bibliotheken in elkaar om te schrijven zodat onderlinge communicatie mogelijk is. Een ander voorbeeld is het aanroepen van code in een programmeertaal vanuit code die geschreven is in een andere programmeertaal, zoals met de Java Native Interface.

In sommige gevallen wordt de lijmcode automatisch gegenereerd op basis van de API's (Application Programming Interface) van de gebruikte bibliotheken. De Engelse term hiervoor is glue code generation. Een voorbeeld hiervan is de code van Java OpenGL die grotendeels gegenereerd is op basis van de bestanden in C met een programma, genaamd GlueGen.

Een binding is een vorm van lijmcode: het biedt een API aan voor een bibliotheek geschreven in een andere taal of een functionaliteit van het systeem.