Naar inhoud springen

Longfibrose

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2a02:a443:8c1:1:cc02:9dfb:5dde:cc72 (overleg) op 25 mrt 2020 om 19:28. (→‎Oorzaken)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Longfibrose, ofwel bindweefselvorming in de longen, is een chronische aandoening waarbij het longweefsel minder goed functioneert. Normaal is de long in staat om voldoende zuurstof op te nemen voor de dagelijkse behoefte. In geval van longfibrose is de mogelijkheid om zuurstof op te nemen verminderd. Dit heeft tot gevolg dat de betrokkene kortademig wordt, snel moe is en weinig energie heeft.

In sommige gevallen kan een longtransplantatie overwogen worden.

Oorzaken

Longfibrose kan aanwijsbare en niet-aanwijsbare oorzaken hebben. De oorzaak is onderverdeeld in 4 categorieën:
•Onbekende oorzaak
"De meest voorkomende vorm van longfibrose is de idiopathische pulmonale fibrose (IPF). Idiopathisch komt uit het Grieks en betekent: onbekende oorzaak. Men denkt dat deze vorm van longfibrose ontstaat door een abnormale reactie van het longweefsel na beschadiging, waardoor uiteindelijk littekenvorming in de longen ontstaat"[1] .
•Blootstelling aan bestraling, inademing van allerlei stoffen, bepaalde infecties, zoals Covid-19 (Corona-virus) en het gebruik van sommige soorten medicatie
•Onderliggende auto-immuunziekten zoals sclerodermie of reuma.
•Erfelijke vormen van longfibrose. In ongeveer 10-15% van de gevallen is er sprake van een erfelijke vorm.