Louise d'Épinay
| Louise d'Épinay | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboortenaam | Louise Tardieu d'Esclavelles | |||
| Geboren | 11 maart 1726 Valenciennes | |||
| Overleden | 15 april 1783 Parijs | |||
| Nationaliteit(en) | Franse | |||
| Religie | katholicisme | |||
| Beroep(en) | salonnière | |||
| ||||
Louise d'Épinay, geboren als Louise Tardieu d'Esclavelles (Valenciennes, 11 maart 1726 - Parijs, 15 april 1783), was een Franse salonnière en schrijfster.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Louise d'Épinay was een dochter van Louis-Gabriel Tardieu d'Esclavelles, een gouverneur, en van Florence-Angélique Prouveur. In 1745 trouwde ze met Denis-Joseph Lalive d'Epinay. Ze was een vriendin van Denis Diderot en Jean-Jacques Rousseau, die bij haar zou verblijven tot in 1757. Daarnaast werkte ze mee aan de Correspondance littéraire van Friedrich Melchior Grimm en hield ze een rijke correspondentie met Ferdinando Galiani. Van 1757 tot 1759 verbleef ze in Genève, waar ze contacten had met Voltaire en Théodore Tronchin. Ze schreef voornamelijk werken over pedagogische vraagstukken, zoals Lettres à mon fils uit 1759 en Conversations d'Émilie uit 1774. Dat laatste boek was een antwoord op de Émile van Rousseau, die meisjes vooral gehoorzaamheid wilde bijbrengen en een intellectuele opvoeding kwalijk achtte voor hun latere taak als moeder aan de haard. Doorheen twintig fictieve conversaties met haar geadopteerde kleindochter Émilie liet d'Épinay zien hoe ook meisjes een stimulerende en zo goed mogelijke opvoeding verdienden, die studie, spel en tijd buitenshuis omvatte.[1] Ze schreef ook een autobiografische roman, Histoire de Madame de Montbrillant, waarin ze in het bijzonder een rekening zou vereffenen met Rousseau.
Werken
[bewerken | brontekst bewerken]- (fr) Lettres à mon fils, 1759.
- (fr) Conversations d'Emilie, 1774.
- (fr) Histoire de Madame de Montbrillant.
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- (fr) Badinter, E., Emilie, Emilie, 1983.
- (en) Weinreb, R.P., Eagle in a Gauze Cage, 1983.
- (en) Weinreb, R.P., ""Une femme toute nouvelle": Louise d'Epinay in Geneva, 1757-1759" in Femmes savantes et femmes d'esprit, 1994, 203-218.
Voetnoten
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een vertaling van het lemma Louise d'Épinay in de Franse versie van het Historisch woordenboek van Zwitserland (overgenomen op 31 mei 2022), dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen is vrijgegeven.
