Naar inhoud springen

Luc Calliauw

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Andries Van den Abeele (overleg | bijdragen) op 16 jul 2019 om 09:01. (Literatuur)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Luc Calliauw (Brugge, 25 augustus 1928) is een Belgische arts en hoogleraar.

Levensloop

Luc Calliauw is de zoon van Raphael Calliauw, directeur bij het stadsbestuur van Brugge en van Elza Calliauw-Bruynooghe, die een muzikale opleiding had genoten. Hij trouwde met de Groningse Dora Hoeksema, destijds hoofd van de Mensendieck-afdeling in de neurologische universiteitskliniek in Utrecht. Ze hebben drie kinderen.

Na middelbare studies aan het Koninklijk Atheneum in Brugge, promoveerde Calliauw in 1953 tot doctor in de genees-, heel- en verloskunde aan de Rijksuniversiteit in Gent. Na de passende opleiding werd hij in 1960 erkend als specialist neurochirurgie. In 1968 behaalde hij een doctoraat aan de Universiteit Utrecht met een proefschrift over hemisferectomie bij de mens.

Hij vervulde zijn militaire dienstplicht als arts bij de Belgische Zeemacht en klom op tot de rang van reserve luitenant-kolonel geneesheer.

Academische en chirurgische loopbaan

Calliauw combineerde zijn neurochirurgische praktijk met een academische carrière.

  • Van 1952 tot 1955 was hij assistent bij Nobelprijswinnaar professor Corneel Heymans, in het Instituut voor Pharmacologie en Therapie in Gent. Hij schreef er een proefschrift Over de Pharmacologie van Protoveratrine A en B.
  • Van 1955 tot 1963 was hij verbonden als klinisch assistent, later hoofdassistent en ten slotte chef de clinique bij professor dr. H. Verbiest in de neurochirurgische universitaire kliniek in Utrecht.
  • Van 1963 tot 1979 was hij hoofd van de door hem opgerichte neurochirurgische afdeling in het algemeen ziekenhuis Sint-Jan in Brugge.
  • In 1979 werd hij gewoon hoogleraar in de neurochirurgie aan de Universiteit Gent en directeur (later departementshoofd) van de neurochirurgische universiteitskliniek in Gent. Hij werd emeritus in 1994 en hield zich vervolgens vooral bezig met editoriaal werk en met postgraduate vorming in Azië en Afrika.
  • Van 2002 tot 2007 aanvaardde hij een hoogleraarschap aan de Universiti Sains Malaysia. Tijdens die periode had hij grote invloed op de evolutie van de neurochirurgie in Maleisië, die men aldaar de 'Calliauwization' van de neurochirurgische specialiteit heeft genoemd. Hij werd erelid van de Neurosurgical Association of Malaysia.

Calliauw was een gereputeerd practicus voor hersenchirurgie, voor chirurgie van het ruggenmerg en voor epilepsie. Daarnaast besteedde hij tijd aan research, waarbij hij zijn onderzoek voornamelijk toespitste op de biologie van de hersentumoren en hun behandeling.

Professionele organisaties

Gedurende zijn beroepsloopbaan was Calliauw op talrijke manieren actief in de wereld van de neurochirurgie. Zo was hij onder meer:

  • Secretaris en vicevoorzitter, later erevoorzitter van de European Association of Neurosurgical Societies,
  • Hoofdredacteur (1994-2002) van de Acta Neurochirurgica, het Europese tijdschrift voor neurochirurgen.
  • Honorary Vice President van de Academia Euroasiana Neurochirurgica
  • Lid van de American Academy of Neurological Surgeons,
  • Stichtend lid en voorzitter van de Belgische Vereniging van neurochirurgen,
  • Stichtend lid en voorzitter van de Vereniging van Vlaamse zenuwartsen,
  • Stichtend lid en vicevoorzitter van de Belgische Vereniging voor de geschiedenis van de geneeskunde,
  • Secretaris van de Union Européenne des Médecins Spécialistes, section neurochirurgie, in Brussel (1994-2000).

Publicaties

Calliauw schreef meerdere boeken, hoofdstukken in verzamelwerken en meer dan 100 wetenschappelijke artikels o.a.:

  • Neurochirurgie voor de algemene practicus (in samenwerking met J. Caemaert), Garant, Leuven & Apeldoorn, 1997. Hiervan verscheen een Maleisische vertaling.
  • Auditory function, vestibular function and opticinetic nystagmus after Hemispherectomy in Man

Onder de artikels zijn te vermelden:

  • Malignancy in Human Brain Tumours, (in samenwerking met L. De Ridder), in : Liber Amicorum Braakman,
  • Invasion of Humain Brain Tumours in vitro, (in samenwerking met L. De Ridder), in: Journal of Neurosurgery, 1990, blz. 589-593.
  • A simple Method for monitoring of Patency of Ventriculo-atrial Shunts: Transesophagical Echocardiography (in samenwerking met anderen), in: Journal of Neurosurgery, 1991, blz. 1018-1020.
  • Invasiveness in vitro and Clinical Evaluation of Meningiomas (in samenwerking met L. De Ridder), in: Journal of Neurosurgery, 1992, blz. 1043-1048.
  • Invasiveness of primary and secondary Brain Tumours in vitro correlated with Clinical Results (in samenwerking met L. De Ridder), in: Journal of Neurosurgery, 1992, blz. 1043-1048.
  • Transsternal Approach to Intraspinal Tumours in the upper Thoracic Region (in samenwerking met anderen), in: Acta Neurochirurgica, 1994, blz. 227-231.

Eerbetoon

  • In 1955 werd hij Laureaat van de universitaire wedstrijd in België,
  • In 1991 werd hem door de European Association of Neurosurgical Societies de 'Medal of Honour' toegekend voor zijn eminente bijdrage aan de ontwikkeling van de Europese neurochirurgie,
  • In 1999 gaf hij in Warschau de European Lecture – state of art: Let us write a paper, kritische beschouwingen over de neurochirurgische wetenschappelijke literatuur en vooruitblik in het digitale tijdperk

Literatuur

  • J.L. ANTUNES, Change of editorship, in: Acta neurochirurgica, 2002.
  • Jafri Malin ABDULLAH, Professor Luc Calliauw, a teacher I cannot forget, in: The Neurogardener, november 2011.
  • Calliauwisation of Neurosurgery in Malaysia, inː Malaysian Journal of Medical Sciences 2013.