Onze-Lieve-Vrouw-van-Bijstandkerk (Hallaar)
De Onze-Lieve-Vrouw-van-Bijstandkerk is de parochiekerk van de tot de Antwerpse gemeente Heist-op-den-Berg behorende plaats Hallaar, gelegen aan de L. Carréstraat.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Hier stond oorspronkelijk een kapel, opgericht door de familie Berthout. Eind 14e eeuw werd deze vermeld als zijnde afhankelijk van de Sint-Lambertusparochie te Heist-op-den-Berg. De kapel was gewijd aan het Heilig Kruis.
In 1502 werd een officiële kapelanie opgericht en werd de kapel gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw. In de 17e en 18e eeuw werden de bevoegdheden van de kapelanie gaandeweg uitgebreid en mocht er ook gedoopt en begraven worden. Ergens tussen 1803 en 1824 werd Hallaar een zelfstandige parochie en werd de kapel tot parochiekerk verheven.
Het oudste deel van de kerk is 14e- of 15e-eeuws. Het was een zaalkerk. De toren zou stammen uit de 2e helft van de 15e eeuw. Omstreeks 1500 werd een transept gebouwd en werd een nieuw, vijfzijdig afgesloten, koor gebouwd. Tijdens de 17e en 18e eeuw was de kerk een Maria-bedevaartsoord. In 1755 werd de toren voorzien van een barokke spits die echter in 1865 door blikseminslag werd vernield. In 1866 werd een achtkante spits met vier hoektorentjes aangebracht. In 1899 werd deze vervangen door een ingesnoerde naaldspits.
In 1901-1903 werd de kerk vergroot, waar bij de middenbeuk van zijbeuken werd voorzien, naar ontwerp van Léonard Blomme en Edward Careels.
Gebouw[bewerken | brontekst bewerken]
Het betreft een gotische kruisbasiliek met neogotische zijbeuken en halfingebouwde westtoren. Het geheel werd uitgevoerd in witte zandsteen. De toren heeft vier geledingen en onderaan een muurband van ijzerzandsteen.
Interieur[bewerken | brontekst bewerken]
Het middenschip wordt overkluisd door een houten spitstongewelf, de zijbeuken door kruisribgewelven.
De kerk bezit een Mariabeeld uit de 15e of 16e eeuw dat als miraculeus beeld te boek staat. Verder is er een 16e-eeuwse calvarie.
De hoofd- en zijaltaren zijn neogotisch en stammen uit 1903. Het koorgestoelte en de lambrisering zijn 17e-eeuws. De kuip van de preekstoel is 18e-eeuws en de biechtstoelenzijn van ongeveer 1700. De glas-in-loodramen zijn van 1904.
| Bronnen, noten en/of referenties |