Overleg:Andreas Victor Michiels
Onderwerp toevoegenOp 22 november 1828 benoemde Koning Willem I wanneer ik G.C.E. Köffler geloven mag de Majoor Michiels tot Ridder in de Militaire Willems-Orde en ook tot Officier in die orde! Dat lijkt me stug.
Ik heb de datum aangehouden en er geen rang bij geplaatst.De benoeming tot Commandeur zal wel kloppen.
Robert Prummel 15 okt 2007 03:21 (CEST)
Benoemingen in de Militaire Willems-orde[brontekst bewerken]
Het klopt dat Michiels bij KB van 22 november 1828 nummer 28 is benoemd tot ridder 4de klasse en tegelijk (bij KB van 22 november 1828 no 29) is bevorderd tot ridder 3de klasse.
Deze directe bevordering in de ridderorde kwam vooral in de 19de eeuw enkele keren voor, omdat eerst de koning en vanaf 1848 de ministers van mening waren dat er onderscheid moest worden gemaakt tussen hoofdofficieren die colonnes aanvoerde en lager geplaatste officieren of minderen die op een ander niveau hun uitstekende moed, beleid of trouw hadden bewezen. Michiels, op dat moment majoor, had zich tijdens de eerste twee jaar van de Java-oorlog als colonnecommandant meerdere male bewezen. Tegelijk met Michiels werd ook de kolonel J.B. de Cleerens, adjudant van luitentant-generaal de Kock direct tot ridder 3de klasse verheven, een eer die ook Karel Doorman ten deel viel na de Slag in de Java zee in februari 1942.
Overigens kent de Militaire Willems-orde geen onderscheid tussen ridders en officieren. De orde kent 4 klassen, namelijk
- Ridder Grootkruis
- Commandeur
- Ridder 3de klasse
- Ridder 4de klasse
De reden dat de orde geen officiersrang kent, is dat men in 1815 een egalitair karakter van de orde voorstond. Men wilde geen aparte klasse voor minderen en officieren. Men wilde een egalitaire onderscheiding waarbij zelfs de minste der soldaten kon delen in de eer van zijn bevelhebbers. Daarom is gekozen om zowel voor de 3de klasse, als de 4de klasse de titel 'ridder' te geven. (Naar F.H.A. Sabron, De militair Willems-orde. Geschiedenis van haar ontstaan, met aantekkeningen bij de Wet en het Reglement van de Orde, Breda 1912, 49-50.)