Parlevinker

Een parlevinker is een ondernemer die vanaf zijn boot goederen, meestal levensmiddelen, verkoopt. De naam parlevinker of zoetelaar werd op de rivier gebruikt, terwijl in havengebieden gesproken werd over kadraaier of kaaidraaier.

Parlevinkers waren zowel op de grote rivieren, zoals op de Rijn bij de plaats Tolkamer, op de (Friese) meren als in de havens in Nederland te vinden. In Friesland was het beroep vooral in de zomer lucratief vanwege de toeristen.

Het beroep is praktisch uitgestorven. Op 29 april 2008 is de laatste Nederlandse parlevinker - Wim van Hooren uit Belfeld, die 44 jaar met zijn vaders schip Time is money op de Maas voer - ermee gestopt. Zijn boot is in bruikleen aan het havenmuseum Rotterdam geschonken en daar op 14 april 2008 naar overgevaren.^[1] Sinds september 2015 heeft de Time is Money haar ligplaats bij Museumwerf Vreeswijk. Ook in België waren er parlevinkers op de Scheldestroom. De laatst overblijvende, Karel Van den Eede (uit Mariekerke te Bornem), is na de Tweede Wereldoorlog ermee begonnen en na 1957 gestopt.

Belastingvoordeel afgeschaft

Ondanks mindere verkopen konden veel parlevinkers hun varende winkel nog laten voortbestaan door een aparte fiscale positie die zij lange tijd hadden. De parlevinkers konden namelijk belastingvrij accijnsgoederen als rookwaren en alcohol op de rivieren verkopen. Deze accijnsvrijstelling dreigde in 1998 al door het Ministerie van Financiën ingetrokken te worden, daar de vrijstelling fraude in de hand zou werken (hetgeen overigens nooit is aangetoond) en in verband met de Europese eenwording moeilijk te verdedigen zou zijn. Per 1 januari 2007 werd door Staatssecretaris Van Eijck de fiscale vrijstelling uiteindelijk afgeschaft. Dit was in feite het einde voor de parlevinkers, de 'langsvarende verkoop' in Nederland. Er waren toen nog 15 ondernemingen in Nederland in deze branche actief met zo'n 150 werknemers in totaal. ^[2]