Brontekst bekijken van Paul Henri Balluet d'Estournelles de Constant

{{Infobox Nobelprijswinnaar
| naam                = Paul d'Estournelles de Constant
| periode             = 1852-1924
| afbeelding          = Paul Balluet nobel.jpg
| onderschrift        = 
| land                = {{FR}}
| geboorteplaats      = [[La Flèche (Frankrijk)|La Flèche]]
| plaatsvanoverlijden = [[Parijs]]
| typeprijs           = Vrede
| jaar                = 1909
| reden               = Voor zijn werk in de Inter-Parlementaire Unie en als eerste voorzitter van het [[Internationaal Bureau voor de Vrede]]
| met                 = [[Auguste Beernaert]]
| voor                = [[Klas Pontus Arnoldson]]<br />[[Fredrik Bajer]]
| op                  = [[Internationaal Bureau voor de Vrede]]
| werk                = 
| typeprijs2          = 
| jaar2               = 
| reden2              = 
| met2                = 
| voor2               = 
| op2                 = 
| portaal             = 
}}
'''Paul Henri Benjamin Balluet d'Estournelles de Constant''', [[Baron (titel)|baron]] de [[Constant Rebecque]] ([[La Flèche (Frankrijk)|La Flèche]], [[22 november]] [[1852]] - [[Parijs (hoofdbetekenis)|Parijs]], [[15 mei]] [[1924]]) was een [[Frankrijk (hoofdbetekenis)|Frans]] [[Diplomatie|diplomaat]], politicus en pleitbezorger voor internationale [[Arbitrage (in conflict)|arbitrage]] (scheidsrechtspraak). Vanwege zijn inzet voor internationale vrede verkreeg hij in [[1909]] samen met de Belg [[Auguste Beernaert]] de [[Nobelprijs voor de Vrede]].

==Biografie==
===Achtergrond en opleiding===
Paul baron d'Estournelles de Constant stamde uit een oude [[Adel (hoofdbetekenis)|adellijke]] familie wier stamboom terugging tot de [[kruistocht]]en. Hij was een [[achterneef]] van de Frans/Zwitserse denker [[Benjamin Constant (schrijver)|Benjamin Constant]] (1767-1830), grondlegger van het [[positivisme]]. Zijn jeugd en schooltijd bracht hij door in de Griekse hoofdstad [[Athene (stad)|Athene]]. Hierna studeerde hij [[oosterse talen]] en [[Rechtsgeleerdheid|rechten]] aan het ''[[Lycée Louis-le-Grand]]'' in Parijs.

===Vroege carrière===
Paul d'Estournelles de Constant trad in 1876 in diplomatieke dienst. Van 1880 tot 1882 was hij werkzaam op de Franse [[ambassade]] in Londen om vervolgens in 1882 gezantschapssecretaris in [[Tunis]] te worden. Hij schreef een boek over zijn [[Tunesië|Tunesische]] tijd welke gepromoot werd door de ''[[Académie française]]''. D'Estournelles was als diplomaat ook gestationeerd in [[Montenegro]], het [[Ottomaanse Rijk]] en van 1884-1887 in Nederland. In 1890 werd hij ''[[chargé d'affaires]]'' in Londen en droeg bij aan het voorkomen van een militair conflict tussen Frankrijk en het [[Verenigd Koninkrijk (hoofdbetekenis)|Verenigd Koninkrijk]] om de [[Kolonie (staatkundig)|koloniale]] belangen dezer beide naties.

===Politicus===
D'Estournelles de Constant stelde zich in 1895 als [[republikeinen (Frankrijk)|republikein]] kandidaat voor de [[Kamer van Afgevaardigden (Frankrijk)|Kamer van Afgevaardigden]] ''(Chambre des Députés)'' en werd als zodanig gekozen. In 1904 werd hij in de [[Senaat (Frankrijk)|Senaat]] gekozen en behield zijn mandaat tot zijn overlijden in 1924.

Als afgevaardigde en senator hield hij zich vooral bezig met koloniale vraagstukken. Hij was fel gekant tegen de koloniale politiek van de [[Derde Franse Republiek]] en bepleitte de vestiging van [[protectoraat|protectoraten]] in plaats van koloniën. Hij was een overtuigd tegenstander van 'koloniale assimilatie' - de koloniën zien als toekomstige delen van de Franse republiek. In het bijzonder verzette hij zich tegen vestiging van een Frans koloniaal bewind op [[Madagaskar]] en de opdeling van [[Chinees keizerrijk|Oost-China]] door de grote mogendheden. Ook bepleitte hij de afschaffing van de voor koloniale afgevaardigden gereserveerde zetels in het [[Parlement van Frankrijk|Franse parlement]].

Als een van de eersten voorzag hij de opkomst van Japan en China als economische grootmachten, toentertijd uitgedrukt als het "gele gevaar". Al in 1896 bepleitte hij een nieuw Congres van Berlijn, met deelname van Japan en China, om de economische betrekkingen met deze landen te regelen.<ref>H.L. Wesseling, Europa's koloniale eeuw. de koloniale rijken in de negentiende eeuw, 1815-1919. 2003, Bert Bakker.</ref>

Baron d'Estournelles de Constant had een goede kennis van de Balkan en Albanië.<ref>{{cite book |last1=Godart |first1=Justin |title=L'Albanie en 1921 |date=1922 |publisher=Presses Universitaires de France |location=Paris, France}}</ref>

De Franse senator Paul d'Estournelles de Constant is een van de meest opmerkelijke protagonisten en een van de meest briljante woordvoerders van de Albanese belangen. Hij is een van de weinige staatslieden die zich volledig beschikbaar hebben gesteld voor de internationalisering van de Albanese kwestie en de toelating van de nieuwe staat als onderwerp van internationaal recht tot de Volkenbond. D’Estournelles de Constant handelde intensief, vooral in de jaren 1920-1921.<ref>{{cite web |last1=Naska |first1=Kaliopi |title=Paul d'Estournelles de Constant: The Admission of Albania into the League of Nations and the Defense of Its Independence and National Sovereignty |url=https://www.semanticscholar.org/paper/Paul-d'Estournelles-de-Constant%3A-The-Admission-of-Naska/70a02b599145423b311e46317126d4a4aa2108f0 |publisher= Relations internationales 2008/2 (n° 134), pages 5 - 18}}</ref><ref>{{cite journal |last1=Naska |first1=Kaliopi |title=Paul d'Estournelles de Constant, l'admission de l'Albanie à la Société des Nations et la défense de son indépendance et de sa souveraineté nationale |journal=Relations internationales |date=2008 |volume=2008/2 (n° 134) |pages=5 - 18 |url=https://www.cairn.info/revue-relations-internationales-2008-2-page-5.htm |doi=10.3917/ri.134.0005}}</ref><ref>{{cite book |last1=Naska |first1=Kaliopi |title=D' Estournelles de Constant dhe Shqipëria : trajtesë dhe dokumente = D'Estournelles de Contant et l'Albanie : étude et documents |date=2007 |publisher=Argeta |isbn=9789994330898 |url=https://www.goodreads.com/book/show/52581215-d-estournelles-de-constant-dhe-shqip-ria}}</ref>


D'Estournelles de Constant was een [[Dreyfusaffaire|Dreyfusard]] en voorstander van de plaatsing van de stoffelijke resten van [[Émile Zola]] in het ''[[Panthéon (Parijs)|Panthéon]]'' (1908).

===Pleitbezorger van arbitrage===
[[Bestand:Balluet d'Estournelles de Constant.jpg|thumb|links|Paul d'Estournelles de Constant]]
Bovenal was d'Estournelles de Constant een groot pleitbezorger van internationale [[Arbitrage (conflict)|arbitrage]] (scheidsrechtspraak) om conflicten tussen landen op te lossen. Met [[Léon Bourgeois]] behoorde hij tot de belangrijkste leden van de Franse delegaties bij de [[Vredesconferentie van Den Haag|Haagse Vredesconferenties]] van 1899 en 1907. De [[Vredesconferentie van Den Haag|Eerste Haagse Vredesconferentie van 1899]] voorzag de instelling van een [[Permanent Hof van Arbitrage]] (sinds 1913 gevestigd in het [[Vredespaleis]])<ref>Arthur Eyffinger, ''Het Vredespaleis 1913-1988''. Amsterdam, Sijthoff, 1988, blz. 129</ref>.

In het verlengde van het [[Permanent Hof van Arbitrage]] stichtte d'Estournelles in 1903 het [[Comité voor de Verdediging van de Nationale Belangen en Internationale Verzoening]] ''(Comité de Défense des Intérêts Nationaux et de Conciliation Internationale)''.

Bij een reis aan de [[Verenigde Staten|Verenigde Staten van Amerika]] in 1911 was hij te gast bij de oprichting van de [[Carnegie Corporation of New York]] ter ondersteuning van de internationale vrede. In hetzelfde jaar werd in Parijs een [[Europa van A tot Z|Europees]] centrum van de Carnegie Stichting opgericht met d'Estournelles als leider.

Na de [[Vredesconferentie van Den Haag|Tweede Haagse Vredesconferentie van 1907]] zette d'Estournelles zich in voor de verbetering van de betrekkingen tussen Frankrijk en (aartsvijand) [[Duitsland (hoofdbetekenis)|Duitsland]]. D'Estournelles' inspanningen gingen in de zomer van 1914 op toen Duitsland België binnenviel en de [[Eerste Wereldoorlog]] uitbrak. Na het uitbreken van de oorlog was hij een voorstander van de vernietiging van het Duitse [[militarisme]] en trachtte de VS van zijn standpunten te overtuigen. Na de oorlog bepleitte hij evenwel een verzoenende houding ten opzichte van het verslagen Duitse volk. Geheel tegen de wil van het Franse volk en de Franse politieke leiders verzette d'Estournelles de Constant zich tegen [[annexatie]] van Duitse gebieden. In de jaren na de oorlog zette hij zich in voor Franse deelname aan de [[Volkenbond]].

Paul Henri Benjamin Balluet d'Estournelles de Constant, baron de Constant Rebecque overleed op 71-jarige leeftijd, op 15 mei 1924 in Parijs.

==Trivia==
*D'Estournelles maakte tal van buitenlandse reizen die hij optekende in reisdagboeken die ook werden uitgegeven.
*Hij ondersteunde de aeronautische experimenten van [[Léon Bollée]] tussen [[8 augustus]] [[1908]] en [[2 januari]] [[1909]] in [[Le Mans (stad)|Le Mans]] en [[Sarthe (departement)|Sarthe]].
*Tijdens de bouw van het [[Vredespaleis]] riep d'Estournelles de Constant de landen op voorwerpen te schenken voor de inrichting van het paleis.<ref>Arthur Eyffinger, ''Het Vredespaleis 1913-1988''. Amsterdam, Sijthoff, 1988, blz. 93</ref>

==Zie ook==
* [[Constant Rebecque]]
* [[Nobelprijs voor de Vrede]]
* [[Permanent Hof van Arbitrage]]

==Externe link==
* {{en}} [http://nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/1909/ Informatie over d'Estournelles de Constant op de website van het Nobelprijscomité]

==Literatuur==
*Jolly, Jean, red., ''Dictionnaire des parlementaires français. Notices biographiques sur les ministres, députés et sénateurs français de 1889 à 1940'', 6 dln. Parijs, Presses universitaires de France, 1960–77.

==Verwijzingen==
{{References}}

{{Authority control}}

{{Navigatie winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede}}

{{DEFAULTSORT:Balluet, Paul}}
[[Categorie:Franse adel]]
[[Categorie:Frans diplomaat]]
[[Categorie:Frans parlementslid]]
[[Categorie:Frans vredesactivist]]
[[Categorie:Winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede]]
[[Categorie:De Constant Rebecque|Paul Henri]]
[[Categorie:Lid van het Permanente Hof van Arbitrage]]