Ladungsleger I

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ladungsleger I
Algemene karakteristieken
Ook bekend als Zerstorerpanzer of Ladungsleger auf Panzerkampfwagen I Ausf. A of B
Leverancier(s) ?
Chassis nº ?
Aantal geproduceerd 100 stuks tussen 1939 en 1940
Bemanning 2
Radio ?
Afmetingen
Gewicht ? ton
Lengte 4,42 m
Breedte 2,06 m
Hoogte 1,72 m
Aandrijving
Motor Maybach NL38TR
Versnellingen 5 vooruit
1 achterwaarts
Snelheid 40 km/u
Reikwijdte 170 km
Bewapening
Hoofdbewapening Twee 7,92mm MG34
Azimuth loop 360°
Elevatie loop −12°, +18°
Vizier TZF2
Munitie 2.250 Patr. SmK

Het Duitse pantservoertuig Ladungsleger I (ook omschreven als Ladungsleger auf Panzerkampfwagen I Ausf. A of B) is een lichte tank gebaseerd op de Panzerkampfwagen I Ausf A of Ausf B met als doel om springladingen nabij vijandelijke stellingen te leggen tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945).

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 1939 en 1940 werden 100 stuks PzKpfw I Ausf A - Sd.Kfz. 101 of PzKpfw I Ausf B - Sd.Kfz. 101 geconverteerd in de Ladungsleger I waarbij de genietroepen 50 kg explosieven (met vertraagde ontsteking) konden droppen nabij de vijandelijke stellingen of obstakels om zo de weg vrij te maken voor de aanvalstroepen. De twee varianten die werden gemaakt verschillen alleen in de manier waarop de explosieven werden gedropt. De eerste variant dropte de lading via een zwenkarm, de tweede variant via een glijbaan.

Dienstjaren[bewerken | brontekst bewerken]

De Ladungsleger I kreeg zijn vuurdoop tijdens de Blitzkrieg campagne (Fall Gelb, Fall Weiss) in het Westen met onder andere de 7e Panzer Division en sommige werden gestuurd naar het front in Rusland (Operatie Barbarossa).

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]