Naar inhoud springen

Rapenburgerschutsluis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Erik Wannee (overleg | bijdragen) op 1 dec 2017 om 11:27.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Rapenburgerschutsluis
Rapenburgerschutsluis
Algemene gegevens
Locatie Amsterdam-Centrum
Coördinaten 52° 22′ NB, 4° 55′ OL
Waterweg(en) Nieuwe Herengracht, Schippersgracht
Lengte 72 m
Breedte 8,76 m
Bouw
Bouwperiode ±1657
Architectuur
Type schutsluis
Bijzonderheden lengte
Rapenburgerschutsluis (Amsterdam-Centrum)
Rapenburgerschutsluis
Portaal  Portaalicoon   Verkeer & Vervoer

De Rapenburgerschutsluis (sluis 110) is een deels buiten dienst zijnde sluis in Amsterdam-Centrum.

De sluis werd rond 1657 gebouwd als waterscheiding tussen de Nieuwe Herengracht (toen nog gewoon Herengracht geheten) en het Schippersgrachtje, een inham van het Oosterdok. Het werd destijds een behoorlijk grote sluis, want er moesten voor die tijd grote schepen doorheen op weg naar het Entrepotdok. De schutkolk had een afmeting van 45,80 bij 8,76 meter met drie paar vloeddeuren en twee paar ebdeuren. De drempel lag daarbij op 3,80 meter beneden NAP. De grote schepen werden in de loop der jaren via een andere route de stad in geleid, waardoor de sluis verkleind kon worden tot ongeveer 25 meter lengte. In de jaren zestig werd de lengte weer aanzienlijk opgerekt (72 meter). De noordelijke sluisdeur kwam te liggen onder de noordelijker gelegen Kortjewantsbrug. Er kwam daar de (toen) grootste roldeur van Europa, die zowel tot waterkering als tot schutsluisdeur kan dienen.

Over de schutsluis ligt sinds 1876 de Scharrebiersluis, een brug, maar in de volksmond ook wel de aanduiding van de sluis.

Kaart van Gerrit de Broen uit 1737 met sluis
Rapenburgerschutsluis rond 1862