Naar inhoud springen

Redoxindicator

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door MarcoSwart (overleg | bijdragen) op 20 nov 2015 om 23:59. (sp)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Een redoxindicator is in de analytische chemie een verbinding die van kleur verandert onder invloed van de redoxpotentiaal van de omgeving waarin de verbinding zich bevindt.

Een bekend voorbeeld van een redoxindicator is ferroïne waarin de verandering van de lading van een complexgebonden ijzerion leidt tot een kleurverandering van het complex. Deze indicator wordt onder andere toegepast in de CZV-bepaling. Het verdwijnen van de rood-oranje complexkleur geeft het eindpunt van de titratie aan.

Het aantal redoxindicatoren is veel kleiner dan dat van de pH-indicatoren omdat een van de belangrijkste reagentia in de redoxtitraties, kaliumpermanganaat, in tegenstelling tot de standaard reagentia in de zuur-basetitraties, een sterke eigen kleur heeft. Het verschijnen van deze kleur is meteen de indicatie van het eindpunt van de titratie.