Segher Diengotgaf
(Doorverwezen vanaf Segher Dengotgaf)
| Segher Diengotgaf | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 13de eeuw | |||
| Geboorteplaats | onbekend | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | auteur | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Segher Diengotgaf of D(i)e(r)(e)gotgaf was een dertiende-eeuwse middeleeuwse Brabantse auteur. Zijn voornaam 'Segher' is Germaans en betekent 'overwinnaar', zijn toenaam 'Diengotgaf' is de vertaling van (het Griekse) Theodorus / (het Latijnse) (A)Deodatus.[1][2] Segher Diengotgaf is bekend geworden dankzij Jacob van Maerlant, die in zijn Historie van Troyen drie episoden (uit de Troje-roman?) van Segher Diengotgaf opnam:
- 't Prieel van Troyen'[3];
- 't Paerlement van Troyen[4];
- 'De sevende strijt' (tussen Hector en Achilles),[5] alle drie zich afspelend in het begin van de Trojaanse Oorlog, toen de Trojanen nog aan de winnende hand waren. Daarmee gaf Jacob, die een bovengemiddelde minachting koesterde voor 'Franse romans' deze volkstalige dichter / vertaler een gelijkwaardige plaats tussen Latijnse autoriteiten als Statius en Vergilius, wier werk hij ook integreerde in zijn Historie van Troyen, die in de kern een vertaling / bewerking was van de Roman de Troie (1160-1170) van Benoît de Sainte-Maure. Segher Diengotgaf onderhield zeer waarschijnlijk goede contacten met het toen nog Nederlandstalige Brabantse hertogelijke hof, waar de belangstelling voor de Trojaanse geschiedenis sterk leefde, omdat men in de veronderstelling verkeerde / wilde verkeren dat de Brabanders afstamden van Trojanen, die na de Val van Troje naar Frankrijk gevlucht waren en die zich vervolgens gevestigd hadden in (onder andere) Brabant.
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]Teksten:
- Segher Diengotgaf, Trojeroman. Naar het Wissense handschrift (Brussel, Koninklijke Bibliotheek, IV 927) kritisch uitg. met inl. en annot. door Jozef Janssens & Ludo Jongen. Amsterdam 2001.
Een moderne Nederlandse vertaling van Seghers Dat prieel van Troyen vindt men in:
- Theo Meder, Hoofsheid is een ernstig spel. Amsterdam 2002.[6]
Een recente editie van de brontekst met een parallelle vertaling in hedendaags Frans is:
- Benoît de Sainte-Maure, Le roman de Troie. [...] édités, présentés et traduits par Emmanuèle Baumgartner et Françoise Vielliard. Paris 1998. Livre de Poche.
Studies:
- Remco Sleiderink, De stem van de meester. De hertogen van Brabant en hun rol in het literaire leven (1106-1430). Amsterdam 2003.
- Wilma Keesman, De eindeloze stad. Troje en Trojaanse oorsprongsmythen in de (laat)middeleeuwse en vroegmoderne Nederlanden. Hilversum 2017.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
- Narrative Sources
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ http://www.meertens.knaw.nl/nvb/verklaring/naam/Adeodatus
- ↑ http://gtb.ivdnt.org/iWDB/search?actie=article&wdb=MNW&id=06471&lemma=deusdedit&domein=0&conc=true
- ↑ https://www.dbnl.org/tekst/maer002jver02_01/maer002jver02_01_0006.php
- ↑ https://www.dbnl.org/tekst/maer002jver02_01/maer002jver02_01_0007.php
- ↑ https://www.dbnl.org/tekst/maer002jver02_01/maer002jver02_01_0010.php
- ↑ Deze vertaling is raadpleegbaar en downloadbaar bij de Digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren (DBNL) op: https://www.dbnl.org/tekst/_hoo001hoof01_01/_hoo001hoof01_01_0007.htm