Sint-Julianusgasthuis (Antwerpen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Sint-Julianusgasthuis is een gebouwencomplex in Antwerpen, gelegen aan Hoogstraat 70-72, Sint-Jansvliet 25 en Stoofstraat 8.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het gasthuis werd gesticht in 1303 door Ida van Wijnegheem en kanunnik Jan Tuclant. Hier konden arme vreemdelingen tijdelijk overnachten.

In 1501 werd het gasthuis verbouwd en waarschijnlijk werd toen ook de huidige kapel ingericht. In 1785 werd de bouwvallige toren afgebroken. Onder Keizer Karel V kwam het gasthuis te ressorteren onder de Camer van den Huysarmen. Van 1702-1798 werd het gasthuis verzorgd door de Broederschap van Onze-Lieve-Vrouw van Loretten, gesticht door pelgrims die naar Loreto waren geweest. In deze tijd vonden enkele verbouwingen plaats.

In 1798 werd de kapel openbaar verkocht en het gasthuis als danslokaal ingericht. In 1800 werd het gasthuis heropend onder het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen. Daarna vonden opnieuw verbouwingen plaats, en wel in 1832-1839 en in 1903. Van 1956-1987 was het gasthuis een bejaardentehuis. De kapel werd vanaf 1970 een kunstgalerie, De Zwarte Panter genaamd.

Sint-Julianuskapel[bewerken | brontekst bewerken]

De kapel is een eenvoudig bakstenen zaalkerkje met driezijdig gesloten koor.

Panden Hoogstraat 70-72[bewerken | brontekst bewerken]

Hier bevindt zich de oude hoofdingang van 1501. Naast de poort bevindt zich een woning, genaamd Sint-Jacob, van 1620.

Pand Sint-Jansvliet 25[bewerken | brontekst bewerken]

Dit is een vleugel van het gasthuis, herbouwd in 1791 maar mogelijk met een oudere kern.

Pand Stoofstraat 8[bewerken | brontekst bewerken]

Hier bevindt zich de hoofdingang van het gasthuis. Het pand is grotendeels herbouwd in 1911 naar ontwerp van Michel De Braey. De lijstgevel is in neorégencestijl. De westgevel aan de binnenplaats is 18e-eeuws. In de raadszaal vindt men borstbeelden en portretten van vroegere beschermers. Ook de Pelgrimstafel bevindt zich hier.