Sonny Boy Williamson I
| Sonny Boy Williamson I | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | John Lee Williamson I | |||
| Geboren | Madison County, 30 maart 1914 | |||
| Geboorteplaats | Madison County
| |||
| Overleden | Chicago, 1 juni 1948 | |||
| Overlijdensplaats | Chicago
| |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | Blues | |||
| Beroep | Muzikant | |||
| Instrument(en) | Mondharmonica | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
John Lee Williamson I (Madison County, 30 maart 1914 - Chicago, 1 juni 1948) was een Amerikaanse blues-mondharmonicaspeler.
Biografie
Williamson verhief de mondharmonica tot melodie-instrument in de blues en telt als vader van de moderne bluesharp. Zijn stijl heeft veel bluesmuzikanten beïnvloed, waaronder Billy Boy Arnold, Sonny Terry en Muddy Waters. Tijdens de jaren 1940 was hij zo populair, dat de bluesmuzikant Aleck Rice Miller zich Sonny Boy Williamson II noemde. Zijn wel bekendste songs zijn Shake the Boogie (#4 van de R&B-Charts, 1947) en Good Morning, Little Schoolgirl.
Overlijden
Williamson kwam op juni 1948 op 34-jarige leeftijd om het leven tijdens een roofoverval. In 1990 sponsorde zijn platenlabel een grafsteen ter nagedachtenis.
Bronnen, noten en/of referenties
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Sonny Boy Williamson I op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.