South Ferry (metrostation)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
    South Ferry   
South Ferry
Opening 10 juli 1905 (buitenste lus)
1 juli 1918 (binnenste lus)
4 april 2013 (buitenste lus)
Sluiting 12 februari 1977 (binnenste lus)
16 maart 2009 (buitenste lus)
Perrons 2
Perronsporen 2
Vervoerder(s) New York City Subway (MTA)
Ligging
Plaats New York
Coördinaten 40° 42′ 4″ NB, 74° 00′ 50″ WL
South Ferry (metro van New York)
South Ferry
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer

South Ferry is een voormalig station van de metro in New York.

Het is een eindstation van de New Yorkse metrolijn 1. Het bestaat uit een zeer kort perron, waar de laatste vijf (van de 10) metrowagons hun deuren niet kunnen openen. Het perron ligt aan een zeer krappe keerlus, het spoor wordt automatisch gesmeerd om de wrijving tussen de wielflenzen en het spoor te reduceren en daarmee het lawaai te verminderen.

In het midden van het jaar 2005 zijn werkzaamheden begonnen aan een nieuw metrostation voor South Ferry. Dit station is in 2009 geopend. Het oude station is sindsdien niet meer in gebruik als station, al bestaan de sporen en gebouwen nog wel. Het nieuwe station is onderdeel van het stationscomplex Whitehall Street-South Ferry (N R W) aan de Broadway Line. De keerlus komt te vervallen en het station wordt een kopstation.

Indeling van de perrons

Het binnenste perron van South Ferry is niet meer in gebruik in passagiersdienst. Het was eigenlijk bestemd voor metrolijn 5. Het wordt alleen nog gebruikt voor treinen van metrolijn 5 die dan terug kunnen keren naar eindstation Bowling Green.

Film[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de film The Taking of Pelham One Two Three uit 1974, speelden de cirkelende perrons van South Ferry een belangrijke rol.