Controller Area Network

Het Controller Area Network (CAN) is een standaard voor een seriële databus, die oorspronkelijk is ontwikkeld door Robert Bosch GmbH, vanaf 1983 tot 1986, om elektronische sturingseenheden aan elkaar te koppelen. CAN is expliciet ontworpen voor omgevingen met veel elektromagnetische storingen, en maakt gebruik van twee differentieel aangedreven lijnen; de robuustheid van de signaaloverdracht verhoogt nog bij gebruik van twisted pair verbindingen.

De eerste markt voor CAN was de automobielsector. Het systeem werd voor het eerst gebruikt in de Mercedes S-klasse in 1990, maar ondertussen is CAN ook doorgedrongen in andere embedded toepassingen, zoals machinesturingen en robots.

Transmissiesnelheden tot 1 Mbit/s (één miljoen bits per seconde) zijn mogelijk voor een kabellengte onder de 40 meter. Langere netwerken zijn mogelijk als de maximum bitsnelheid wordt aangepast; bijvoorbeeld, tot 250 kbit/s (250 duizend bits per seconde) voor een lengte van 250 meter.

Een CAN-bus laat realtime communicatie toe: iedere node of het CAN netwerk heeft een vaste prioriteit, en de boodschap van de node met de hoogste prioriteit krijgt voorrang.

Nieuwere standaarden van netwerkprotocollen voor gebruik in voertuigen zijn MOST en FlexRay.

Externe link

• [1], een online cursus over het CAN protocol.