Westenwinddrift: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
k Datum toevoegen aan wikify sjabloon |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{wikify|niet encyclopedisch beschreven}} |
{{wikify|niet encyclopedisch beschreven|2008|11|16}} |
||
De '''Westenwinddrift''' (ook '''Antarctische ringoceaan''') is een zeestroom die rondom geheel [[Antarctica]] loopt. Eens in de anderhalf tot twee jaar wordt de ronde afgelegd. |
De '''Westenwinddrift''' (ook '''Antarctische ringoceaan''') is een zeestroom die rondom geheel [[Antarctica]] loopt. Eens in de anderhalf tot twee jaar wordt de ronde afgelegd. |
||
Versie van 17 nov 2008 00:30
Opgegeven reden: niet encyclopedisch beschreven
De Westenwinddrift (ook Antarctische ringoceaan) is een zeestroom die rondom geheel Antarctica loopt. Eens in de anderhalf tot twee jaar wordt de ronde afgelegd.
De zee is grijs, groen ondoorzichtig, doordat koud water van 2 tot 3 graden veel gassen kan bevatten, is de zee er vol leven. Bij aanwakkerende westenwind kunnen er golven van circa 8 tot 10 meter hoog ontstaan. Als zo’n golf neervalt, krijgt het water een zogenaamde luchtdouche van zuurstof. Door deze goede omstandigheden kunnen hier een soort blauwgroene algen zeer goed groeien. Door fotosynthese ontstaat hier naar geschat bijna de helft van alle zuurstofproductie op aarde.
Bijzondere kenmerken
Nog een bijzonder kenmerk is dat de zee stroomt tot 4 kilometer diep. Dat kan die ook want er is maar 1 obstakel onderweg, en dat is onder aan Zuid-Amerika. Doordat alle aangrenzende continenten een naar het noorden afgeleid punt hebben, krijg je dat daar het koude water botst en langs de kust omhoog stroomt. Bij de evenaar warmt het weer op en daar komt dan veel zuurstof weer vrij.
- De stroom bij zuid Amerika heet de Pera stroom,
- De stroom bij Afrika heet de bengaela stroom,
- De stroom bij Australië heet de west Australische stroom.
Doordat deze stromen zo vol zitten met vis, kunnen de vissers de vis er uit scheppen. Doordat er zoveel vis is, zijn er ook veel andere predatoren, zoals vogels. De Guano-eilanden zijn bedekt met een laag van 4 meter vogelmest. Deze is zo vruchtbaar, dat het helemaal is afgegraven. Opvallend is dat naast alle zeestromen woestijnen liggen. 's Ochtends als de wind vanaf land even gaat liggen, komen er vochtige dampen over de woestijn. Genoeg om net dat kleine beetje leven te helpen, zo ontstaan er rijen cactussen in de Atacamawoestijn.