Eboracum: verschil tussen versies
cats, links, opmaak, datering met Constantius I Chlorus en wat hij daar deed vaag> datering iig naar rond 300 gezet |
typo, etymologie-sectie is onjuist vertaald van En-wiki> weg |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{xwiu|1=Mist de nodige opmaak|2=2009|3=07|4=31}} |
{{xwiu|1=Mist de nodige opmaak|2=2009|3=07|4=31}} |
||
[[Bestand:Roman_Fortifications_in_Museum_Gardens_York.jpg|thumb|right|Deel van de muur en hoektoren van het Romeinse fort met middeleeuwse toevoegingen]] |
[[Bestand:Roman_Fortifications_in_Museum_Gardens_York.jpg|thumb|right|Deel van de muur en hoektoren van het Romeinse fort met middeleeuwse toevoegingen]] |
||
'''Eboracum''' was een fort en een stad in de voormalige [[Britannia (Romeinse provincie)|Romeinse provincie Britannia]]. Het bevond zich de plaats waar tegenwoordig de [[Engeland|Engelse]] stad [[York (Engeland)|York]] ligt. |
'''Eboracum''' was een fort en een stad in de voormalige [[Britannia (Romeinse provincie)|Romeinse provincie Britannia]]. Het bevond zich op de plaats waar tegenwoordig de [[Engeland|Engelse]] stad [[York (Engeland)|York]] ligt. |
||
== Etymologie == |
|||
Het woord Eboracum werd gelinkt aan het [[Latijn]]se woord "Eburaci", wat een houten tablet was voor op te schrijven. Dit tablet werd gebruikt in Northumberland in Engeland. |
|||
Een andere mogelijke afkomst van het woord is het woord ''Eborakon'', wat "plaats met venijnbomen" of "veld van de Eburos" betekent. |
|||
== Ontstaan == |
== Ontstaan == |
||
Versie van 31 jul 2009 18:45
Eboracum was een fort en een stad in de voormalige Romeinse provincie Britannia. Het bevond zich op de plaats waar tegenwoordig de Engelse stad York ligt.
Ontstaan
Hoewel de Romeinen al in 43 n.Chr. begonnen met de verovering van Engeland, is Eboracum pas in 71 n.Chr gesticht. De stad werd gesticht door de Romeinse generaal Quintus Petillius en zijn 9e Legioen. Ze construeerden er een militair kamp of castra. Daarna groeide de vestiging stelselmatig uit, omdat ze handelslui en omringende inwoners aantrok.
Legerbasis
Eboracum had de grootte van een normaal Romeinse legerkamp. Het bewoonde oppervlakte bedroeg ongeveer 20 ha. De basis was omringd met een houten omwalling met torens.
In 107 en 108 werd het kamp echter helemaal in steen herbouwd door Gnaius Julius Agricola. Tijdens zijn reis door Engeland (122), deed keizer Hadrianus ook dit kamp aan, voordat hij begon met de bouw van zijn befaamde muur namelijk de Muur van Hadrianus.
In 211 bracht keizer Septimius Severus een bezoek aan het fort. Vervolgens maakte hij het tot zijn basis voor zijn militaire campagnes om het nabijgelegen Schotland te veroveren. Onder zijn bewind werden de muren van het fort herbouwd en mogelijk hoger gemaakt. Hierna stierf hij, om zo een van de twee keizers te worden die in de stad Eboracum het leven hadden gelaten. Septimius Severus werd opgevolgd door zijn twee zoons Caracalla en Geta.
Rond het jaar 300 voerde Constantius I Chlorus vanuit dit fort een oorlog tegen andere machthebbers om Rome te bemachtigen. Toen deze hier stierf, werd zijn zoon, Constantijn de Grote degene om het werk van zijn vader voort te zetten. Deze had hier wat tijd voor nodig maar werd uiteindelijk heerser over Rome.
Godsdienst
Het bewijs dat de Romeinse goden hier ook vereerd werden is gevonden door het ontdekken van een reeks altaren gewijd aan Mars, Hercules, Jupiter en Fortuna. Ook was er een christelijke gemeenschap aanwezig in Eboracum.
Economie
Rond het kamp onstonden er geleidelijk aan verschillende kraampjes en winkels, die voor de bevoorrading van de garnizoenstroepen instonden.