Video-cd: verschil tussen versies
k Robot-geholpen doorverwijzing: DVD |
k robot Erbij: th, vi |
||
Regel 20: | Regel 20: | ||
[[pl:Video CD]] |
[[pl:Video CD]] |
||
[[pt:VCD]] |
[[pt:VCD]] |
||
[[th:วีซีดี]] |
|||
[[vi:VCD]] |
|||
[[zh:VCD]] |
[[zh:VCD]] |
Versie van 25 sep 2005 14:31
De video-cd of kortweg VCD is de voorloper van de DVD. Een video-cd is een CD-schijfje van dezelfde grootte, maar bevat als inhoud alleen beelden, geen menu's, meertalige ondertitels of andere extra's. De kwaliteit is vergelijkbaar met een VHS-videocassette maar is beduidend lager dan die van een dvd. Bij snel bewegende beelden kan het beeld schokkerig worden.
Tegenwoordig zijn er in Europa nauwelijks video-cd's meer verkrijgbaar. In Azië (zoals Japan en China) zijn video-CD's nog wel populair.
De VCD-standaard werd in 1993 geïntroduceerd. De VCD-displayresolutie is 352x240 pixels (NTSC) of 352x288 pixels (PAL). De compressie is in MPEG-1-formaat; audio is encoded als MPEG Layer 2 (MP2). De data wordt opgeslagen met 1150 kbps, de audio met 224 kbit/s. Er kan ongeveer 74 minuten aan beeld en geluid op een schijfje, dus voor de meeste speelfilms zijn twee schijfjes nodig.
Het is niet moeilijk om zelf videofilms op een video-cd te branden met een cd-writer. Video-cd's kunnen meestal worden afgespeeld op 'stand-alone' dvd-spelers.
Een video-cd mag niet worden verward met een CD-video.