Fulvia Flacca Bambula

Romeinse munt met de beeltenis van Fulvia

Fulvia Flacca Bambula (ca. 83 v. Chr. - 40 v. Chr.), meestal aangeduid als Fulvia, was een aristocratische vrouw ten tijde van de late Romeinse Republiek. Ten tijde van haar leven was ze getrouwd met zeer invloedrijke Romeinen: Publius Clodius Pulcher, Gaius Scribonius Curio en Marcus Antonius.

Biografie

Fulvia werd geboren in de zeer invloedrijke Gens Fulvia. In 62 v. Chr. trouwde Fulvia met Publius Clodius Pulcher. Zij kregen samen twee kinderen waaronder Clodia Pulchra, die met de latere keizer Augustus zou trouwen. Fulvia was met Clodius een hecht koppel, ondanks dat Clodius zich al snel niet populair maakte in Rome na de affaire van Bona Dea. Toen Clodius in 52 v. Chr. tot praetor werd benoemd kreeg hij al snel ruzie met Titus Annius Milo, wat resulteerde op de moord op Clodius later dat jaar.

Lang bleef Fulvia niet zonder man. Na een klein jaartje trouwde ze met Gaius Scribonius Curio. Net zoals Clodius, was ook Curio een belangrijke man binnen de populares. Gedurende de burgeroorlog tussen Julius Caesar en Pompeius Magnus streed Curio voor Caesar eerst in Sicilië en daarna in Afrika tegen Marco Porcius Cato. In de strijd tegen koning Juba I, een bondgenoot van Cato, sneuvelde hij.

Huwelijk met Marcus Antonius

Fulvia met het hoofd van Cicero, geschilderd door Pavel Svedomsky

Na Curio's dood in Afrika, was Fulvia nog steeds een erg belangrijke vrouw in Rome. In 47 v. Chr. trouwde Fulvia voor de derde en de laatste keer met Marcus Antonius. Volgens Marcus Tullius Cicero had het koppel al tien jaar een relatie, maar was het tot dan toe nog niet tot een huwelijk gekomen. Zij kregen samen ook twee kinderen. Na de dood van Julius Caesar werd Antonius een van de machtigste mannen in Rome. Met de groeiende macht van Antonius werd ook Fulvia steeds machtiger. Deze macht groeide nog verder uit met het Tweede triumviraat. Ze heeft haar man ook aangemoedigd om Marcus Tullius Cicero te doden, een gezworen vijand van haar sinds ze een relatie met Clodius had.

In 42 v. Chr. vertrokken Antonius en Octavianus om de moordenaars van Caesar op te sporen, ze lieten Fulvia achter als de machtigste vrouw van Rome. In feite beheerste ze samen met haar schoonbroer Lucius Antonius de Romeinse politiek. Bij de terugkeer van Octavianus kreeg ze ruzie met hem, na zijn scheiding met haar dochter. Fulvia zag haar man als toekomstig dictator en wilde hem een hand toesteken door alvast af te rekenen met Octavianus. Ze reisde van plaats naar plaats om de Romeinse legionairs aan haar te binden. Uiteindelijk kreeg ze samen met Lucius Antonius acht legioenen op de been. Ze brachten hun troepen samen in de plaats Perugia. Al snel marcheerde Octavianus met zijn troepen naar de stad toe en begon hem te belegeren. Uiteindelijk nam hij de stad in na een uithongering. Lucius Antonius werd naar Spanje gestuurd en Fulvia werd verbannen naar Sicyon. Waar ze een jaar later stierf.

Bronnen

• C.L. Babcock, The Early Career of Fulvia, American Journal of Philology 86 (1965), 1 - 32.
• L. Fezzi, Il tribuno Clodio, Roma-Bari 2008.
• W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, v. 2, pp. 187-188.
• G. Traina, Marco Antonio, Roma-Bari 2003.
• C. Virlouvet, Fulvia, la pasionaria, in A. Fraschetti (ed.), Roma al femminile, Roma-Bari 1994.
• Kathryn E. Welch, Antony, Fulvia and the Ghost of Clodius in 47 B.C., Greece and Rome, Second Series, Vol. 42, No.2 (Oct., 1995), pp. 182–201.
• Eleanor G. Huzar, Mark Antony: Marriages vs. Careers, The Classical Journal, Vol. 81, No. 2 (Dec.,1985-Jan.,1986), pp. 97–111.
• Allison Jean Weir, A Study of Fulvia, Classics Graduate Theses, Published by Queen's University, 2007.