Childebert II: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Renegade (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Tdevries (overleg | bijdragen)
Regel 11: Regel 11:


[[Categorie:Koning der Franken]]
[[Categorie:Koning der Franken]]
[[Categorie:Merovingisch Huis]]


[[de:Childebert II.]]
[[de:Childebert II.]]

Versie van 21 nov 2006 09:41

Childebert II (570-595) was de Merovingiaanse koning van Austrasië van 575 tot aan zijn dood in 595, de oudste en opvolgende zoon van Sigebert I en de Koning van Bourgondië vanaf 592 tot aan zijn dood als de geadopteerde en opvolgende zoon van zijn oom Gunthram. Hij was vijf jaar toen hij zijn vader Sigebert I moest opvolgen. Het was zijn kranige moeder Brunhilde van Austrasië die de handen uit de mouwen stak, en met de Austrasische edelen het rijk voorlopig bestuurde.

Maar Chilperik I stak stokken in de wielen. Hij nam Brunhilde gevangen en verbande haar naar Rouen. Het zoontje Childebert kon ontsnappen en vond bescherming bij Austrasische edelen. Merovech, zoon van Chilperik I, ging stiekem naar Rouen en trouwde met zijn tante Brunhilde. Chilperik I veinsde zich met dit huwelijk te verzoenen, maar nam zijn zoon mee, stelde hem in zekere bewaring, liet zijn hoofdhaar knippen en zond hem naar een klooster in Le Mans. Hij ontsnapte en vluchtte naar Austrasië, waar men hem in een val lokte en vermoordde. Zijn moordenaars werden op verschillende manieren afgrijselijk om het leven gebracht.

Childebert II resideerde in Metz. Van een maitresse had hij een zoon, Theudebert II, die hem later heeft opgevolgd. Hij wou trouwen met Theodelindis, een Beierse prinses, maar zijn moeder verzette zich ertegen. Van zijn vrouw Faileuba kreeg hij vier kinderen, waaronder Theuderik II. Ziende dat zijn ooms geen zonen-opvolgers meer hadden, tenzij de jongste zoon van Chilperik I, pleegde hij nog een mislukte aanslag op dat kind.

Toen Guinnthram 593 stierf kreeg Childebert II Bourgondië toegewezen, maar twee jaar later overleed hijzelf en zijn twee zonen verdeelden zijn erfenis.

Later trad Brunhilde nogmaals op als voogdes voor haar achterkleinzoon, Sigebert II, maar onder druk van zijn hofmeiers nam Chlotharius II de zeventigjarige Brunhilde en vier van haar achterkleinkinderen gevangen en doodde hen. Brunhilde werd drie dagen lang gefolterd, naakt op een kameel gebonden en door op hol geslaagde paarden over de grond rond gesleurd tot ze stierf.