Johannes van Zanten

Johannes van Zanten (Culemborg, 1 juni 1911 – 2 december 1944 ) was een Nederlands verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Van Zanten woonde bij het uitbreken van de oorlog met zijn gezin in het Betuwse Kesteren. Hij was werkzaam als uitvoerder bij de Nederlandse Heide Maatschappij, standplaats Geldermalsen. Direct na mei 1940 werd hij actief in het verzet. Als lid van de K.P. Soest en later als leider van de Betuwse K.P., nam hij deel aan vele overvallen op distributiekantoren, bevolkingsregisters, gevangenissen, enz.

Hij leidde op 25 januari 1944 de door de K.P. Soest uitgevoerde overval op de kluis van de afdeling Bevolking van Tilburg, de “ Tilburgse zegeltjeskraak”, waarbij 105.000 controlezegels voor persoonsbewijszen werden buitgemaakt. Met deze zet werd het hele ondergrondse apparaat voor lange tijd uit de moeilijkheden geholpen. Deze zeer goed voorbereide en succesvolle actie is door de historicus Lou de Jong gekwalificeerd als een van de belangrijkste ondernemingen van het verzet tijdens de oorlog.

Na de Slag om Arnhem in september 1944 wist hij met zijn verzetsgroep tientallen teruggeslagen geallieerde soldaten door het Betuwse niemandsland over de Waal terug te begeleiden naar bevrijd gebied.

Van Zanten werd op 22 november 1944 bij een samenkomst met andere verzetsleiders in Utrecht door de Duitse bezetter gearresteerd. Op 2 december 1944 werd hij op het terrein van de Kazerne Willem III te Apeldoorn zonder enige vorm van proces gefusilleerd. Hij is postuum onderscheiden met de Bronzen Leeuw. In Kesteren, Tiel en Tilburg is er een straat / plein naar hem vernoemd.