Ugo Tognazzi

Ugo Tognazzi
Algemene informatie
Geboortenaam	Ottavio Tognazzi
Geboren	23 maart 1922
Overleden	27 oktober 1990
Land	Italië
Werk
Jaren actief	1950 - 1990
Beroep	Acteur, regisseur, scenarioschrijver
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
	MovieMeter-profiel
	(mul) TMDb-profiel; (en) Allmusic-profiel; (en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Ugo Tognazzi, geboren als Ottavio Tognazzi, (Cremona, 23 maart 1922 – Rome, 27 oktober 1990) was een Italiaans filmacteur, regisseur en scenarioschrijver.

Biografie

Jonge jaren

Tognazzi’s vader werkte voor een verzekeringsmaatschappij, en moest voor zijn werk vaak verhuizen. Tognazzi bracht zijn jeugd dan ook in een groot aantal verschillende plaatsen door. In 1936 keerde hij terug naar zijn geboortestad Cremona, waar hij een baan nam in een salamifabriek. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij opgeroepen voor dienstplicht. Nadat Italië een wapenstilstand tekende met de geallieerden in september 1943, keerde Tognazzi naar huis terug.

In het leger organiseerde hij al kleine toneelstukken ter vermaak van zijn mede-soldaten. In 1945 verhuisde hij naar Milaan, waar hij lid werd van een theatergezelschap geleid door Wanda Osiris. Een paar jaar later richtte Tognazzi zijn eigen muziekmaatschappij op.

Carrière

In 1950 maakte Tognazzi zijn filmdebuut in I cadetti di Guascogna, onder regie van Mario Mattoli. In de jaren erop leerde hij Raimondo Vianello kennen, met wie hij een komisch duo vormde voor RAI TV (1954–1960). Hun shows, die zich kenmerkten door satirische aspecten, werden soms gecensureerd voor de Italiaanse televisie; iets wat tot dusver nog nooit was voorgekomen.

Na een rol in The Fascist (Il Federale) (1961) van regisseur Luciano Salce, werd Tognazzi een van de bekendste gezichten van de zogenaamde commedia all'Italiana (Italiaanse komedie-stijl). Hij werkte samen met alle destijds bekende regisseurs van de Italiaanse filmindustrie, waaronder Mario Monicelli (Amici miei), Marco Ferreri (La grande abbuffata), Carlo Lizzani (La vita agra), Dino Risi, Pier Paolo Pasolini (Pigsty), Ettore Scola, Alberto Lattuada, Nanni Loy en Pupi Avati. Hij waagde zich zelf ook een paar keer aan het regiewerk, zoals bij de film Il fischio al naso uit 1967. Deze film werd onder andere vertoond op het Internationaal filmfestival van Berlijn.^[1]

In 1981 won hij voor zijn rol in La tragedia di un uomo ridicolo de prijs voor Beste acteur op het Filmfestival van Cannes. Ook internationaal werd Tognazzi opgemerkt. Een van zijn bekendste buitenlandse rollen was die van de homofiele nachtclubeigenaar Renato Baldi in de Franse film La Cage aux folles, welke ook in de Verenigde Staten succesvol was.

Privéleven

In 1972 trouwde Tognazzi met actrice Franca Bettoia. Samen kregen ze een dochter, Maria Sole Tognazzi. De twee bleven getrouwd tot aan Tognazzi’s dood in 1990.

Verder had Tognazzi nog drie zonen uit andere relaties: Ricky Tognazzi, Thomas Robsahm en Gianmarco Tognazzi. Al zijn kinderen volgden in hun vaders voetsporen en werden acteur of regisseur.

Tognazzi stierf in 1990 op 68-jarige leeftijd. De officiële doodsoorzaak is Intracerebraal hematoom, maar er zijn geruchten dat hij zelfmoord gepleegd zou hebben vanwege chronische depressie. Hij ligt begraven op het kerkhof van Velletri.