Naar inhoud springen

Gebruiker:Hendrik.Diegenant

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Peter Martens (1937-1992) was een fotograaf die de schijnheiligheid van het bestaan pijnlijk helder in beeld bracht. Waar hij ook kwam, Hong Kong, Rotterdam, Calcutta, Kenia of New York, overal legde hij individueel lijden vast. De kreupele, biddende, moreel gebroken of zelfs vermoorde mensen die hij fotografeerde kruipen of liggen op de grond, maar het blijven mensen onder medemensen. Ze worden geflankeerd door hen die nog rechtop staan: politieagenten, het leger of de kerk, dubbelzinnige figuren van macht en gezag die zowel begeleiden als onderdrukken, overheersen als ondersteunen. Wat zich afspeelt op het podium van Martens is niets minder dan het leven zelf, de strijd met de dood, de overwinningen en de nederlagen. Het werk van Peter Martens neemt binnen de Nederlandse fotografie een unieke plaats in. In 1969 werd hij als eerste fotograaf in Nederland toegelaten tot de Beeldende Kunst Regeling. Dit was niet alleen een erkenning voor zijn eigen werk maar ook voor het medium fotografie als beeldende kunst. Als een van de weinige Nederlandse fotografen was Martens enkele jaren nominée van Magnum en in 1977 en 1979 won hij verschillende prijzen bij World Press Photo. In 1984 werd hij bekroond met de Capi-Lux Alblas Prijs voor zijn gehele oeuvre en in 1988 riep de Stichting Zilveren Camera hem uit tot Fotojournalist van het Jaar. In 2012 wordt onder de titel 'Mensen van Martens' in meerdere exposities het werk van Martens tentoongesteld en verschijnen twee oeuvreboeken Few Loving Voices en American Testimony die Martens kort voor zijn dood in 1992 heeft samengesteld.


Peter Martens was een geboren Rotterdammer. Na een traumatisch ervaren jeugd op een streng katholiek internaat en verschillende administratieve baantjes bij handels- en scheepvaartmaatschappijen, kwam hij in 1956 in dienst bij Lievense & de Munnik Foto en Film. Naast dokawerk maakte hij voor deze firma ook bruidsreportages. In 1959 werd hij assistent van de fotograaf Leen van Oudgaarden en begon hij een opleiding aan de Fotovakschool in Den Haag. Dromend van een carrière in de film en een